OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Tarnowskie Góry powstały jako miasto górnicze, w pierwszej połowie XVI wieku. Osada kształtowała się wśród wyrobisk i hałd, dlatego jej układ przestrzenny jest dość nieregularny. Lokalizacja samego Rynku zmieniała się aż trzykrotnie! Również ratusz, siedziba władz miejskich, „wędrował” z miejsca na miejsce. Pierwszy jego budynek usytuowany był w okolicy kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Następny stał przy dzisiejszej ul. Gliwickiej - tam, gdzie obecnie wznosi się tzw. dom Florczaka. Do dziś zachowały się w nim piwnice ratuszowe z pierwszej połowy XVI wieku - służyły one wtedy za areszt. Od połowy XVII do końca XIX stulecia kolejny tarnogórski ratusz stał w Rynku, pod numerem 14.
Obecny ratusz w Tarnowskich Górach, który możemy podziwiać w południowej pierzei Rynku, został zbudowany pod koniec XIX wieku, kiedy miasto dynamicznie się rozwijało. Parcelę zakupiono już w roku 1894, jednak do budowy przystąpiono dwa lata później. Projekt przygotował architekt z Berlina, Hermann Guth. Zaproponował on okazałą budowlę w stylu neorenesansowo-neogotyckim, co ciekawe, bardzo podobną do innego, zrealizowanego w tym samym czasie, własnego projektu – ratusza w Jaworze na Dolnym Śląsku. Gmach wznoszono w latach 1896-98. Do jego budowy użyto cegły, a do zdobienia elewacji - cegły klinkierowej, granitu śląskiego i piaskowca.
Budynek ma trzy kondygnacje, nad bryłą dominuje jednak wysoka wieża. Efektownie prezentują się liczne wieżyczki, ryzality zwieńczone szczytami, balkony i wykusze. W elewacji frontowej widzimy kamienną figurę gwarka, która zastąpiła dawną rzeźbę, przedstawiającą księcia Jerzego Hohenzollerna. Gmach ten powszechnie uważany jest za najpiękniejszy (obok bielskiego) ratusz w całym województwie. Pierwotnie na parterze ratusza znajdowały się sklepy, na pierwszym piętrze – urząd, a na drugim – mieszkanie burmistrza. Do dziś wielkie wrażenie wywiera wspaniała, ozdobiona boazeriami, sala posiedzeń rady miejskiej.
