OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Na obecne miejsce Dzwonnica Gwarków została przeniesiona w 1955 r., dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Stoi ona w centrum Tarnowskich Gór, na placu Gwarków, przy kościele pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. W miejscu tym znajdował się zresztą niegdyś dom zborny gwarków, który zburzony został w latach powojennych. Gwarkowie zaś byli to po prostu górnicy zrzeszeni w cechu i posiadający tym samym stosowne pozwolenie na pracę przy wydobyciu węgla, kruszców czy rud metali.
Dzwonnica do Tarnowskich Gór przeniesiona została z kopalni dolomitu w niedalekich Bobrownikach Śląskich, gdzie stała w okolicach kompresorni, niedaleko hałdy popłuczkowej. Wedle innych trafić miała tutaj jednak z innego miejsca, mianowicie z kopali Fryderyk. Pasjonaci miejscowej historii i pamiątek zastanawiają się, ile w istocie mogło być miejsc pierwotnego usytuowania tego obiektu.
Stojąca na podmurówce z kamienia wapiennego drewniana wieża posiada konstrukcję słupową oraz dach namiotowy kryty gontem. Wzniesiona została w wieku XIX, choć pierwsze tego rodzaju obiekty istniały na tych terenach, przy ówczesnych kopalniach, zapewne już w wieku XVI. Z pewnością XIX-wieczny jest zawieszony na niej dzwonek szychtowy, który w dawnych czasach swoim biciem wyznaczał kolejne zmiany, czyli szychty w kopalni. W 1996 r. przy fundamentach, na których stoi dzwonnica, umieszczono tablicę pamiątkową, przypominającą o czasach stanu wojennego na Śląsku. Napis na niej głosi:
„W 15-tą rocznicę stanu wojennego w hołdzie pomordowanym, represjonowanym oraz tym, którzy się nie ugięli”.
Tablica zawiera również cytat z ks. Jerzego Popiełuszki: „Nie da się budować domu ojczystego w kłamstwie, przemocy i nienawiści”.
