OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Dynamiczny rozwój przemysłowy Rybnika i okolic rozpoczął się pod koniec XVIII wieku. Wszystko wzięło swój początek w momencie powołania w Rybniku (w 1788 roku) pruskiego, Królewskiego Urzędu Górniczo-Hutniczego. Ustanowił go minister Śląska i Prus Południowych - Karol Jerzy von Hoym. Wkrótce poszukiwania przyniosły rezultat i w roku 1792 między Biertułtowami a Niewiadomiem uruchomiono pionierską, rządową kopalnię węgla kamiennego, której nadano nazwę „Hoym”.
W pierwszych dziesięcioleciach kopalnia eksploatowała płytkie pokłady węgla. W latach 30. XIX wieku połączyła się z sąsiednimi kopalniami „Sylwester” i „Biertułtowy”, przechodząc w międzyczasie z rąk państwowych w gwareckie. Później w skład tego kombinatu weszły jeszcze kolejne kopalnie: „Laura” i „Carolus”. Wtedy przejął je górnośląski magnat przemysłowy, książę Hugo von Hohenlohe-Oeringen. W 1922 roku Rybnik znalazł się w granicach państwa polskiego. Dlatego też, w 1936, nazwę kopalni zmieniono na „Ignacy” - na cześć prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas II wojny światowej kopalnia funkcjonowała w ramach koncernu Hermann Goering Werke. Po wojnie zakład upaństwowiono. W latach 60. tworzył jeden organizm gospodarczy z kopalnią „Rydułtowy”. Wydobycie węgla zakończono w latach 90. Od tej pory pełni funkcję szybów wentylacyjnych dla innych kopalń. Na szczęście dzięki zaangażowaniu pasjonatów zakład uchroniono przed unicestwieniem.
Dziś Zabytkowa Kopalnia Ignacy to Industrialne Centrum Kultury, które umiejętnie łączy funkcje muzeualne i atrakcyjne wydarzenia artystycze i kulturalne. Dzięki opiece Miasta Rybnik oraz środkom europejskim pochodzącym z Regionalnego Porgamu Operacyjnego Województwa Śląskiego Kopalnia Ignacy ponownie budzi się do życia. Gruntowną rewitalizację przeszła stolarnia zaadaptowana na cele muzealne i maszynownia szybu „Głowacki”, gdzie zwiedzający podziwiać mogą unikatową parową maszynę wyciągową z 1900 roku.
Zabytkowa Kopalnia Ignacy nie jest jedynie obiektem muzealnym. To też nie typowy skansen górniczy. Miejsce przeznaczone jest na szeroko pojętą działalność muzealno-kulturalną. Zrewitalizowana infrastruktura i przestrzeń obiektu pozwala na organizację przeróżnych imprez kulturalnych: koncertów, pokazów filmowych, przedstawień teatralnych, performance'ów. Sale mogą pomieścić sporej wielkości wystawę, ale też zostać wykorzystane w celach konferencyjnych lub imprezowych. Po prawie 200 latach burzliwej historii Zabytkowa Kopalnia Ignacy stała się kolejnym wartym odwiedzenia punktem na kulturalnej mapie Rybnika.
Turyści mogą zobaczyć stalowe wieże wyciągowe, budynki lampowni, stacji transformatorowej, łaźni, maskowni i kompresorowni. Największą atrakcją są dwie olbrzymie, parowe maszyny wyciągowe - z 1900 roku, o mocy 520 KM, i z 1920, o mocy 1600 koni. 43-metrową wieżę ciśnień przebudowano na wieżę widokową. Widok z niej jest naprawdę rozległy.
W 1788 roku pruski minister prowincji śląskiej Karol Jerzy von Hoym utworzył w Rybniku Królewski Urząd Górniczo-Hutniczy. Z jego polecenia w rejonie Rybnika zostały rozpoczęte badania geologiczne, dzięki którym odkryto bardzo bogate złoża węgla. Ukoronowaniem poszukiwań było założenie kopalni, która na jego cześć otrzymała nazwę „Hoym”. Była ona wówczas jedyną państwową kopalnią w rejonie Rybnika. 175 lat temu kopalnia zmieniła status z państwowej na gwarecką. Sprzedano ją wówczas gwarkom kopalni „Sylwester” z Rydułtów. W latach późniejszych miało miejsce kilka konsolidacji, najważniejszą z nich było przyłączenie kopalni „Laura”. 74 lata temu zaszła istotna zmiana - kopalnia zmieniła swoją nazwę na „Ignacy”. Dokonano tego na cześć ówczesnego prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego.
Od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00.
