Wysokość Dębowej Góry wynosi 284 m n.p.m. - jest to zresztą najwyższy punkt gminy Kłobuck. Skały tworzące ten niewielki masyw pochodzą z okresu jury środkowej. Występują tu wapienie, iły, glina zwałowa, a częściowo piaski i żwiry. Znaleźć można tu także głazy polodowcowe. Powierzchnia rezerwatu, noszącego taką samą nazwę jak wzgórze, obejmuje prawie 5,5 ha. Utworzony został w 1953 r. w celu zachowania fragmentu lasu mieszanego o cechach naturalnych. Zbiorowiska leśne na terenie chronionym stanowią pozostałość pierwotnych, przede wszystkim dębowo-grabowych lasów, które w czasach dawniejszych porastały te rejony. Rezerwat znajduje się w leśnictwie Pierzchno, a zarazem zaledwie kilka km na południe od śródmieścia Kłobucka. Wyraźne granice rezerwatu są zabezpieczone ogrodzeniem. Starodrzewy chronione na jego obszarze otoczone są młodszymi drzewostanami, spełniającymi rolę strefy ochronnej. Obok dębów szypułkowych, stanowiących ok. 60 procent, rosną tu także buki oraz inne gatunki drzew. Do roślin zielnych, występujących na terenie rezerwatu, należą m.in. przylaszczka, kokoryczka wielkokwiatowa, kopytnik, konwalia majowa i trawa perłówka. Ze zwierząt można spotkać tu popularne także gdzie indziej ssaki, jak wiewiórka pospolita, kuna leśna, sarna, lis, dzik, zając pospolity, mysz leśna, nornica polna, a także ptaki, jak jastrząb gołębiarz, myszołów zwyczajny, dzięcioł czarny, dzięcioł pstry, makolągwa, sikora bogatka, szpak i turkawka. Nie prowadzono tu jednak dokładnych badań, a występowanie wymienionych gatunków stwierdzone zostało na podstawie obserwacji służby leśnej. Miasto Kłobuck planuje zwiększenie powierzchni rezerwatu.
Rezerwat nie jest udostępniony do zwiedzania. Na terenie rezerwatu przyrody obowiązuje zakaz wstępu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody.