Wieś Ziemięcice leży na zachód od drogi wojewódzkiej nr 78, łączącej Gliwice z Tarnowskimi Górami; liczy niespełna tysiąc mieszkańców. Pierwsze wiadomości o osadzie pochodzą z XIII wieku. Wspominają one o istnieniu tutaj dworu obronnego rycerza Zementy. Przez następne stulecia dobra te należały do licznych rodów rycerskich. Równie odległe w czasie jest powstanie ziemięcickiej parafii – o istnieniu samodzielnej, kościelnej jednostki administracyjnej pisze się jednak dopiero w źródłach z lat 40. XV wieku. Co ciekawe, parafia była wówczas tak uboga, że została połączona na pewien czas z sąsiednią, w Karchowicach. Tutejsza świątynia musiała być niewielka, zapewne drewniana.
Około roku 1500 w Ziemięcicach wzniesiono murowany kościół pw. św. Jadwigi Śląskiej, z którego do dziś zachowały się jedynie ruiny. Pierwsze stanęło nieduże prezbiterium o kształcie gotyckim. Po upływie stu lat sprowadzeni przez ówczesnych właścicieli Ziemięcic jezuici dobudowali do prezbiterium sporą nawę i wieżę na rzucie kwadratu. Ostateczny kształt budowla kościoła uzyskała w wyniku modernizacji dokonanej w latach 20. XIX wieku, kiedy miejscowym proboszczem był ksiądz Johann Alois Fietzek. W 1911 roku doszło do katastrofy budowlanej – zawalenia się części sufitu kościoła. Po badaniach postanowiono nie remontować świątyni, lecz wznieść nową. Stanęła ona w 1927 roku i została wyposażona w niektóre zabytkowe obiekty, przeniesione ze starego kościoła. Z pewnością wart uwagi jest XVIII-wieczny obraz św. Jadwigi, który kiedyś znajdował się w ołtarzu głównym, a obecnie wisi w lewym ołtarzu bocznym.