OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Przez długie stulecia Szobiszowice (Petersdorf) funkcjonowały jako niezależna wieś w pobliżu Gliwic. Pierwsza wzmianka o osadzie pojawiła się w dokumentach już w XIII wieku. Zapisano, że Piotr ze Sławikowa przeniósł na Szobiszowice prawo niemieckie. Pod koniec XIII wieku istniała tutaj parafia, jedna z najstarszych na Górnym Śląsku. Świątynia stanęła na wzniesieniu, dominując nad okolicą. Pierwszy, drewniany kościółek w Szobiszowicach mieli wznieść w XIII wieku templariusze. Obecny kościół św. Bartłomieja jest niewiele młodszy – pochodzi z wieku XV. Przebudowy w następnych stuleciach dotyczyły głównie wnętrza świątyni. Dlatego dziś możemy podziwiać w pełnej krasie surową budowlę gotycką.
Kościół św. Bartłomieja jest orientowany. Korpus i wieżę zbudowano z kamienia łamanego i cegły. Z pojedynczej nawy wyłania się nieco węższe prezbiterium. Do budynku przylegają kruchta i zakrystia. Całość przykryto dwuspadowym dachem, obitym gontami. Ściany z małymi i nielicznymi oknami odciążają masywne skarpy. Szczególnie ciekawa jest wieża. Przylega do kościoła od strony zachodniej. Jej szczyt opatrzono solidnym krenelażem, co świadczy o obronnym przeznaczeniu świątyni. Niskie wejście główne zostało półkoliście wykończone. Co ciekawe, zbudowano ją w XVII wieku, kiedy Śląsk dotknęła okrutna wojna trzydziestoletnia. W środku najcenniejsze są pozostałości XVII-wiecznej polichromii na sklepieniu prezbiterium. Uwagę zwraca empora nad zakrystią. Z pewnością służyła właścicielom wsi. Wyposażenie wnętrza jest częściowo barokowe. XIX-wiecznego pochodzenia są obraz Matki Bożej Różańcowej (autorstwa Josepha Fahnrotha) i stacje Drogi Krzyżowej (dzieło Franciszka Froemmla). Kościół św. Bartłomieja otacza stylowy, kamienny mur.
