OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Karchowice są niedużą miejscowością, położoną nad rzeczką Dramą, pomiędzy Tarnowskimi Górami a Pyskowicami. Pierwsza wzmianka o osadzie, nazywanej wówczas Karkowice, pochodzi z XIII wieku. Później, przez stulecia, funkcjonowała jako typowa wioska rolnicza. Na początku lat 80. XIX wieku nazwa miejscowości stała się szeroko znana dzięki budowie ważnej dla każdego mieszkańca Śląska „fabryki” – Zakładu Produkcji Wody „Zawada” w Karchowicach.
Samodzielna parafia w Karchowicach istniała na pewno w XV wieku. Jednak już pod koniec tego stulecia została zlikwidowana, a karchowicki kościół stał się świątynią filialną - wpierw parafii w Pyskowicach, a następnie w Ziemięcicach. Parafię w Karchowicach ponownie wydzielono w 1942 roku. Pierwszy budynek kościoła wzniesiono tu prawdopodobnie na początku XV wieku. Przeprowadzone niedawno badania dendrochronologiczne zachowanej więźby dachowej dały sensacyjne rezultaty: okazuje się, że belki z nad prezbiterium pochodzą z 1421 roku, a z nad nawy – z 1426. Może to oznaczać zarówno, że kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej został zbudowany w XV wieku. Ostatnie badania wykazały, że więźba dachowa jest najstarszą spośród wszystkich zachowanych na Górnym Śląsku. zbudowano właśnie w tym czasie, jak i że drewna ze starszego obiektu użyto podczas wznoszenia nowego, pod koniec XV stulecia. Wieża jest dużo późniejsza – pochodzi z początku XIX wieku. W następnych latach budynek powiększono o kaplicę i kruchtę.
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej jest orientowany, wymurowany z kamienia. Od strony zachodniej wznosi się wieża na rzucie kwadratu, przykryta ostrosłupowym hełmem. Dalej znajduje się szeroka nawa i węższe, zamknięte prostokątnie prezbiterium. Do niego przylega zakrystia, a do nawy - kaplica. W środku odsłonięto późnogotycką polichromię, pokrywającą ściany prezbiterium. Przedstawia ona sceny Pasji Chrystusa oraz postać św. Krzysztofa. Poza tym warto zwrócić uwagę na gotyckie sakramentarium, tabernakulum w ołtarzu głównym pochodzące z XVIII wieku, oraz późnobarokowe ołtarze boczne i XIX-wieczną ambonę. Witraże wykonano w ubiegłym wieku. W 1992 roku skradziono rzeźby z gotyckiego tryptyku ołtarzowego z około 1500 roku. Jego pozostałości przekazano do Zespołu Klasztorno-Pałacowego w Rudach.
