Nieznanice są wsią położoną na północno-wschodnich krańcach województwa śląskiego, przy drodze numer 91 Częstochowa–Radomsko. Okoliczne tereny już w czasach średniowiecznych były wykorzystywane rolniczo i pozostawały w rękach drobnej szlachty. Impuls do nieco szybszego rozwoju dało im dopiero przeprowadzenie tędy przed 150 laty linii Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. W XIX wieku majątek ziemski w Nieznanicach często zmieniał właścicieli. Gospodarowali tutaj, kolejno, od 1811 roku: Marceli Gogolewski, Norbert Kończykowski, Dembińscy i Maria Siekierska. Od ostatniej właścicielki nabył w 1878 roku nieznanickie dobra Leon Wünsche, Polak niemieckiego pochodzenia. W rękach jego rodziny pozostawały aż do czasów po II wojnie światowej. Wünschowie prowadzili pod Częstochową intensywną gospodarkę rolną, specjalizując się w uprawie buraków cukrowych. Syn Leona, Aureliusz Wünsche, wzniósł w Nieznanicach podczas I wojny światowej duży pałac. W okresie międzywojennym majątek uległ parcelacji, a po ostatniej wojnie został znacjonalizowany. Nowe władze ulokowały w pałacu stację hodowli roślin. Pod koniec lat 90. ubiegłego wieku obiekt przejęli prywatni właściciele, którzy odrestaurowali pałac i otwarli w nim hotel. Pałac w Nieznanicach zaprojektowano jako eklektyczną budowlę, nawiązującą do stylów historycznych i secesji. Budynek ma trzy kondygnacje, kryty jest dachem mansardowym z lukarnami. W elewacji frontowej wyróżnia się trójosiowy ryzalit, zwieńczony zaokrąglonym szczytem. Od strony parku wznosi się wieża na rzucie kwadratu, która w wyższej partii przyjmuje formę wielokąta z ostrosłupowym hełmem. W środku zachowało się niewiele elementów z oryginalnego wyposażenia: ładny piec, sztukaterie, elementy stolarki. Urokliwym miejscem jest przypałacowy park z niewielkim stawem i ogrodem japońskim.