Szczegóły atrakcji turystycznej
Kościół św. Barbary i św. Walentego w Siewierzu
Stojący w Siewierzu przy ul. Krakowskiej kościół św. Barbary i św. Walentego jest kolejną budowlą na tym miejscu. Tę murowaną świątynię wzniesiono w 1618 r. na miejscu dawnego obiektu drewnianego. Ufundowana przez siewierskich mieszczan, pełniła funkcję kościoła szpitalnego. Parafia szpitalna funkcjonowała tutaj do roku 1840. Przy kościele istniało Bractwo Męki Pańskiej oraz Stowarzyszenie Konfraterni Literackiej. Obiekt remontowany był w latach 80. i 90. XX w.
Charakterystyka kościoła
Kościół św. Barbary i św. Walentego jest niewielką, jednonawową budowlą z półkolistą apsydą. Dwuspadowy dach, obecnie kryty blachą, zwieńczony jest wieżyczką na sygnaturkę z latarnią. Świątynia posiada wewnątrz zachowane dawne wyposażenia. W barokowym ołtarzu głównym znajdują się wizerunki patronów kościoła - św. Barbary i św. Walentego, pochodzące z 1639 r. W ołtarzach bocznych, również prezentujących styl barokowy, umieszczono obrazy Matki Bożej Anielskiej oraz św. Antoniego.
Św. Barbara
Św. Barbara z Nikomedii, będąca jedną z patronek kościoła, a zarazem popularną na Śląsku patronką górników i hutników, żyła na przełomie III i IV w. Pochodziła z pogańskiej rodziny z Heliopolis. Gdy - wysłana na naukę do Nikomedii - została chrześcijanką, ojciec najpierw zmuszał ją do wyparcia się wiary, a następnie złożył na nią donos do władz rzymskich. Około roku 305 Barbara została ścięta podczas prześladowań za rządów cesarza Maksymiana. Jedna z legend opowiada, jak Barbara uciekając przed ojcem, znalazła schronienie w skale, która cudownie się rozstąpiła.
Św. Walenty
Drugi z patronów siewierskiej świątyni, św. Walenty, to z wykształcenia lekarz, biskup położonej ok. 100 km od Rzymu Interamny, żyjący w III w. za panowania cesarza Klaudiusza II Gockiego. Gdy cesarz wydał zakaz zawierania małżeństw przez młodych mężczyzn - uznając że legioniści niemający rodzin będą lepszymi żołnierzami - Walenty mimo to udzielał ślubów młodym ludziom, za co został uwięziony, a wkrótce ścięty. Inny z przekazów mówi o uwięzieniu Walentego za pomoc udzielaną prześladowanym chrześcijanom. Miał on wtedy nawet nawrócić na chrześcijaństwo więziennego strażnika, Asteriusa, co rozwścieczyło cesarza. Św. Walenty czczony jest jako patron zakochanych, a także ciężko chorych.
Lokalizacja
ulica Krakowska 14
Siewierz
Gmina: Siewierz
Region turystyczny: Jura Krakowsko-Częstochowska
Lokalizacja: w mieście
Informacje ogólne
: kościoły, zabytki architektury
Ceny i udogodnienia
: wstęp wolny
Dostępność
: cały rok
Nie jesteś zalogowany. Aby skorzystać z planera podróży musisz się zalogować.
Galeria
Audiowycieczki z tego miasta
Zapraszamy na przygotowaną specjalnie dla dzieci audiowycieczkę po zamku w Siewierzu!
Zapraszamy na audiowycieczkę po Siewierzu!
Tematy na forum
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Współczesny Siewierz jest niewielkim miastem w powiecie będzińskim, które przecina ruchliwa droga krajowa S1, tzw. „gierkówka”. Niewielu podróżujących zdaje sobie sprawę, że przez stulecia miasto funkcjonowało jako stolica niezależnego księstwa, a biskupi krakowscy tytułowali się - aż po kres pierwszej Rzeczypospolitej – książętami siewierskimi. Najczytelniejszym śladem tej przeszłości są ruiny zamku w Siewierzu. Do dziś zachowały się mury warowni, wieża (z utworzoną w 2008 r. platformą widokową) i barbakan.
W Siewierzu, starym i pełnym zabytków mieście położonym między Katowicami a Częstochową, warto odszukać ciekawy budynek starej gminy, w typie dworkowym, stojący przy ul. Kościuszki - nieopodal kościoła parafialnego. Dom, przykryty mansardowym dachem, postawiła na przełomie XVIII i XIX wieku rodzina Franków. W drugiej połowie XIX stulecia w budynku znalazły siedzibę władze gminy. Obecnie mieści się w nim m.in. Izba Tradycji i Kultury Dawnej w Siewierzu.
Kościół pod wezwaniem św. Macieja w Siewierzu stoi w pobliżu Rynku, nieopodal zamku biskupów krakowskich – książąt siewierskich. Przez stulecia pełnił rolę siewierskiej fary. Pierwsze wiadomości o świątyni pochodzą z XV wieku, ale wiadomo, że powstał on wraz z lokacją miasta w 2 poł. XIII stulecia. Posiadał murowane prezbiterium i drewnianą nawę główną którą w wieku XVI zamieniono na murowaną. Ostateczny wygląd uzyskał w wyniku przebudowy dokonanej pod koniec XVIII stulecia. Kościół jest budowlą barokowo-klasycystyczną. Warto zwrócić uwagę na tzw. bramę biskupią i ciekawy portal wejściowy.
Siewierz należy do najstarszych miast Polski, o czym świadczy m.in. zachowany tutaj romański kościółek pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Osada powstała prawdopodobnie już w XI wieku, ale miasto na obecnym miejscu ukształtowało się po 1276 roku, kiedy to otrzymało prawa miejskie. Do dziś zachował się średniowieczny układ urbanistyczny, z centralnie wytyczonym rynkiem i wychodzącymi z jego narożników ulicami.
Czarna Przemsza, rzeka płynąca przez główne miasta Zagłębia Dąbrowskiego, przez stulecia była wykorzystywana do transportu wodnego. Obecnie coraz częściej spotyka się na niej kajakarzy, którzy pokonują ją w celach rekreacyjnych. Spływ można rozpocząć już w okolicach zamku w Siewierzu, by następnie pokonać wody Zalewu Przeczycko-Siewierskiego i zakończyć wodną wędrówkę w malowniczej okolicy będzińskiej warowni.
Kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Siewierzu zaliczany jest do najstarszych w Polsce. Prawdopodobnie został zbudowany przed 1144 r. Kamienne ciosy ścian, niewielkie rozmiary, skromna, pozbawiona ozdób bryła - wskazują na jego romańskie pochodzenie. Według XV-wiecznego kronikarza, Jana Długosza, fundatorem świątyni był Piotr Włostowic, zwany Duninem – palatyn księcia Bolesława Krzywoustego, postać znacząca i otoczona legendami. Kościół św. Jana przypomina o wielkim znaczeniu Siewierza u początków polskiego państwa.
Szlak Kulinarny Śląskie Smaki
Zobacz również
Noclegi
Dobra lokalizacja, miła obsługa, pokoje na odpowiednim standardzie, zapraszamy
Dobra lokalizacja, miła obsługa, pokoje na odpowiednim standardzie, zapraszamy
Gastronomia
Wyjątkowa Pizza na świeżutkim cieście do tego pyszne świeżo-robione sałatki , Mega desery Lodowe to tylko skrawek menu,które skusi każdego smakosza.
