Szczegóły atrakcji turystycznej
Rynek i ratusz w Rybniku
Rynek w Rybniku od czasów średniowiecznych do dziś pełni rolę centrum miasta. Jego dawna, drewniana zabudowa uległa zniszczeniu w licznych pożarach, dlatego kamienice, które otaczają plac rynkowy, pochodzą głównie z XIX i XX wieku. Wart uwagi jest klasycystyczny ratusz z lat 20. XIX wieku, ozdobiony wieżą zegarową; obecnie mieści między innymi Muzeum w Rybniku. Na placu stoi późnobarokowa figura św. Jana Nepomucena.
Rybnik
Początki Rybnika, jako miasta, sięgają XIII wieku. Już w średniowieczu ukształtował się czytelny do dziś, wrzecionowaty układ urbanistyczny z rynkiem pośrodku oraz zamkiem i kościołem parafialnym po obu jego stronach. Przed wiekami w miejscu obecnego, rybnickiego Rynku, był staw, czyli właśnie rybnik. Później go osuszono, zostawiając jedynie cieniutką strugę, przepływającą przez plac.
Zabudowa rynku
Długo stały tu tylko skromne, drewniane budynki. Murowane kamienice wyrosły dopiero w XIX wieku. Ostatnia wojna nie zniszczyła tej zabudowy. Dzięki temu dziś na Rynku zobaczyć możemy wszystkie style architektoniczne stosowane w XIX i XX wieku: spokojne, nawiązujące do sztuki antycznej budowle neoklasycystyczne czy neorenesansowe, ale także ozdobną secesję czy prosty funkcjonalizm. Najstarsza kamienica znajduje się na rogu Rynku i ul. Raciborskiej - powstała albo pod koniec XVIII, albo na początku XIX wieku; nadano jej cechy klasycystyczne; dach od strony Rynku posiada charakterystyczny naczółek.
Ratusz
Murowany ratusz zbudowano na początku lat 20. XIX wieku z inicjatywy burmistrza Żelazki. Wcześniej, na środku placu stały drewniane budynki władz miejskich, dwukrotnie strawione przez ogień. Ratusz wzniesiono w stylu klasycystycznym, a spośród okolicznych gmachów wyróżnia się pięciokondygnacyjną wieżą zegarową. Budynek mieści obecnie salę ślubów Urzędu Stanu Cywilnego oraz jest siedzibą Muzeum w Rybniku. Na płycie rynku znajdują się tablice upamiętniające miejsce gdzie stał poprzedni, jeszcze drewniany ratusz, wizytę marszałka Piłsudskiego oraz kazania św. Jana Sarkandra.
Muzeum
Muzeum prezentuje trzy wystawy stałe: „Rybnik nasze miasto”, „Cechy rzemieślnicze w miastach Górnego Śląska do 1939 roku” oraz „Wyrobisko górnicze”. W ramach muzeum funkcjonują trzy działy: Historii i Kultury Regionu, Historii Rzemiosła oraz Dokumentacji, Edukacji i Promocji. Placówka prowadzi działalność edukacyjną i wydawniczą. Na placu rynkowym warto zwrócić uwagę na XVIII-wieczną, późnobarokową figurę św. Jana Nepomucena.
Lokalizacja
ulica Rynek 18
44-200 Rybnik
Gmina: Rybnik
Region turystyczny: Region Rybnicko-Raciborski
Lokalizacja: w mieście, w centrum miasta
Kontakt
: 32 422 32 10
: 32 432 74 60
: 32 432 74 63
: muzeum@muzeum.rybnik.pl
: www.muzeum.rybnik.pl
Informacje ogólne
: zabytkowa zabudowa/układ urbanistyczny
Ceny i udogodnienia
: nie dotyczy
Dostępność
: cały rok
Nie jesteś zalogowany. Aby skorzystać z planera podróży musisz się zalogować.
Zobacz też wirtualne wycieczki
Galeria
Audiowycieczki z tego miasta
Tematy na forum
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Kościół Matki Bożej Bolesnej, zbudowany na przełomie XVIII i XIX w., jest kościołem parafialnym, kontynuującym tradycje starszej świątyni na tzw. Górce Kościelnej, po której obecnie pozostało prezbiterium - pełniące dziś funkcję kaplicy akademickiej. Kościół, którego wezwanie ma związek z osiemnastowieczną pobożnością, był także miejscem chrztu ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela ruchu oazowego, bohaterskiego działacza społecznego.
Pałac w Rybniku, zwany jest także Zamkiem Piastowskim, choć od czasów Piastów przeszedł wiele zmian. Mimo, że pierwsza wzmianka o rezydencjonalnej budowli pochodzi z 1327 roku, wiemy, że istniała ona, w formie drewnianej, już w pierwszej połowie wieku XIII, a powstała prawdopodobnie już w XII. Obecna postać pałacu to przede wszystkim wynik prac dokonanych w wieku XVIII, kiedy nadano mu wygląd późnobarokowo-klasycystyczny.
Kościół, znajdujący się w Rybniku przy ul. Miejskiej 12, jest jedną ze świątyń parafialnych diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Początki świątyni w tym miejscu związane są z drewnianą budowlą dawnej sieciarni (służącej do przechowywania i suszenia sieci rybackich), którą za czasów Fryderyka Wilhelma, króla Prus, przebudowano i zaadaptowano na zbór. Obecna budowla pochodzi natomiast z połowy XIX w.
Szpital w Rybniku to jedno z dzieł zainicjowanych przez doktora Juliusza Rogera, który przybył na Śląsk w 1847 r., by objąć stanowisko nadwornego lekarza księcia raciborskiego, Wiktora I. Juliusz Roger, będący jedną z najbardziej świetlanych postaci związanych z Górnym Śląskiem, był nie tylko lekarzem, ale również przyrodnikiem i folklorystą. Obiekty szpitalne, które noszą jego imię, a których budowę on sam zainicjował, oddane zostały do użytku w 1869 r., cztery lata po jego śmierci.
Kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny jest obecnie najstarszym kościołem w Rybniku. Świątynia, pochodząca z XV w., nosiła pierwotnie wezwanie Matki Bożej Bolesnej. Z kościoła zachowało się do dziś jedynie prezbiterium, natomiast reszta rozebrana została pod koniec XVIII w., a owo prezbiterium przeznaczono na kaplicę cmentarną. W tych czasach wybudowano nową świątynię, która przejęła także pierwotne wezwanie. Obecnie dawne prezbiterium użytkowane jest jako kościółek akademicki.
Bazylika św. Antoniego Padewskiego w Rybniku, zwana czasem nawet „rybnicką katedrą”, znana jest głównie dzięki temu, że stanowi największą świątynię Górnego Śląska. Budowla posiada niemal stumetrowej wysokości wieże, widoczne z daleka, gdy z którejkolwiek strony zbliżamy się do miasta. Bazylika wzniesiona została w latach 1903-1906. W neogotyckim kościele umieszczono XVII-wieczną figurę patrona Ziemi Rybnickiej, św. Antoniego.
Szlak Kulinarny Śląskie Smaki
Zobacz również
Noclegi
Oferta gospodarstwa "Stajnia Biały Borek" jest bardzo bogata. Można tu przenocować (40 miejsc) oraz smacznie zjeść. Stylowa gospoda z drewnianych bali połączona jest z XIX-wieczną, zabytkową chatą. Niezwykle urokliwy jest też Kamienny Domek – apartament do wynajęcia dla kilku osób. W Stajni hoduje się zawsze kilka koni „pod siodło” - rekreacyjnych półkrwi oraz hucułów. Istnieje więc możliwość skorzystania z nauki jazdy konnej (dzieci i dorośli), jazdy na lonży (długiej linie), po padoku (wybiegu) czy przejażdżki w terenie. Wszystko pod kierunkiem wykwalifikowanych instruktorów.
Zwolennicy noclegów w hotelach znajdują u nas chwile wytchnienia dzięki starannie przygotowanym pokojom i profesjonalnej obsłudze. Jesteśmy stale do Państwa dyspozycji, a dzięki bogatej bazie noclegowej gościmy wiele osób, które chcą lub muszą zrobić przerwę w podróży, a będą niedaleko Zawiercia.
Podlesice są niewielką, ale niezwykle atrakcyjną turystycznie miejscowością, leżącą na trenie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd. Turyści mogą tu skorzystać z wyjątkowo dobrze rozwiniętej bazy turystycznej - licznych hoteli, pensjonatów i gospodarstw agroturystycznych. Godnymi polecenia obiektami są Zajazd Jurajski i Rancho-Jura, gdzie można m.in. oddać się aktywnej rekreacji, w tym coraz popularniejszej jeździe konnej.
Gastronomia
Stajnia „Biały Borek” w Biskupicach to wyjątkowo „klimatyczne” gospodarstwo agroturystyczne, u podnóża rezerwatu przyrody „Sokole Góry”. Oferuje gościom usługi związane z jeździectwem oraz zaplecze noclegowe i gastronomiczne. Jest przy tym afiliowanym przy PTTK Ośrodkiem Górskiej Turystyki Konnej (co gwarantuje odpowiedni poziom świadczonych usług) oraz znajduje się na Transjurajskim Szlaku Konnym. Słynne są już organizowane w „Białym Borku” imprezy kulturalne i spotkania z artystami.
Olsztyn koło Częstochowy znany jest przede wszystkim z ruin potężnego niegdyś zamku – „orlego gniazda” z czasów Kazimierza Wielkiego. W tej jurajskiej miejscowości nie brakuje jednak może mniej okazałych, ale również zabytkowych budowli. Chociażby u północnych podnóży warowni pięknie prezentuje się drewniany, XVIII-wieczny spichlerz, przeniesiony do Olsztyna z miejscowości Borowno. Obecnie mieści się w nim elegancka restauracja.
Pstrągarnia w Złotym Potoku jest najstarszym tego typu gospodarstwem hodowlanym na terenie Europy kontynentalnej. Stawy na rzeczce Wiercicy (Jura Krakowsko-Częstochowska) zbudował hrabia Edward Raczyński, właściciel złotopotockiego majątku ziemskiego. Urządzenie stawów zlecił najlepszemu ówczesnemu specjaliście - inżynierowi Michałowi Girdwoyniowi. Pierwsze stawy zarybiono w 1881 roku pstrągami sprowadzonymi z Kalifornii w Stanach Zjednoczonych.