OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Budowę pensjonatu rozpoczęto w 1936 roku. Posiadłość miała być reprezentacyjną rezydencją hrabiny Stefanii Raczyńskiej, założycielki miasta – ogrodu Żarki. Nazwano ją „Nałęcz” od herbu rodu Raczyńkich.
Drewnianą Willę Nałęcz zaprojektowano bardzo okazale: na parterze mieściła się duża sala, która spełniała funkcję stołówki, sali tanecznej i widowiskowej, zaś na piętrze zlokalizowano 10 pokoików z zadaszonymi balkonami. Na obszernym placu przed willą znajdował się kort tenisowy. Pensjonat był ekskluzywnym miejscem wypoczynku. Posiadał duży zajazd z kamienną fontanną, korty tenisowe ze stojącą obok figurką Matki Boskiej na skalnym głazie (zachowaną do dzisiaj), oraz salon bawialny i wiele gościnnych pokoi. Drewniana Willa Nałęcz w latach przed II wojną światowa stanowiła „centrum rozrywkowo-kulturalne”. Przyjeżdżali tam na zaproszenie hrabiostwa ludzie zajmujący w kraju najwyższe stanowiska. Raczyńscy mieli szerokie kontakty w wysokich sferach i kręgach władzy (w willi Nałęcz gościł nawet prezydent Mościcki). Wieczorami organizowano tu imprezy. Można było dobrze zjeść, potańczyć, posłuchać koncertów. W czasie wojny pensjonat stał się siedzibą Grenzschutzu (niemiecka straż graniczna, natomiast od 1945 roku przeszedł na własność Nadleśnictwa w Złotym Potoku i od lat 90 tych ubiegłego wieku mieści się w nim leśniczówka).
