OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
IV Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Chorzowie zalicza się do najbardziej utytułowanych szkół średnich na Górnym Śląsku. Kontynuuje ona tradycje założonej w 1868 roku – czyli roku przyznania Królewskiej Hucie praw miejskich! - Prywatnej Międzywyznaniowej Szkoły dla Dziewcząt. Placówka ta już po 11 latach uzyskała uprawnienia wyższej szkoły prywatnej dla dziewcząt – CECILIENSCHULE. W 1900 roku prowadzenie jej przejęły z rąk prywatnych władze miejskie, które przemianowały ją na Miejską Parytetyczną Wyższą Szkołę Żeńską. Przed I wojną światową placówka jeszcze dwukrotnie zmieniała nazwę. Po włączeniu Królewskiej Huty w granice odrodzonej Polski szkoła zaczęła powoli tracić niemiecki charakter i w 1924 roku została przekształcona w humanistyczne Miejskie Gimnazjum Żeńskie, w ramach którego funkcjonowały klasy niemieckie (z powodu braku uczennic zlikwidowano je w 1931 roku). II wojna światowa przyniosła kolejne zmiany: przez sześć lat szkoła działała jako Oberschule für Mädchen „Clara Schumann Schule“. W czasach PRL placówka do 1963 roku pozostawała szkołą żeńską, by przekształcić się wreszcie w liceum koedukacyjne. W 1958 nadano mu imię Marii Skłodowskiej-Curie. Pierwszą siedzibą szkoły był budynek przy Wilhelmstrasse, czyli obecnej ul. Żeromskiego. Wzrost liczby uczennic spowodował przenosiny do nowego budynku przy Girndstrasse (obecnie ul. Sobieskiego). Wreszcie w latach 1907-1908 powstał gmach szkolny przy ul. Dąbrowskiego (dawniej Gneisenaustrasse). Po II wojnie światowej początkowo utrzymano żeński profil szkoły, dopiero w 1963 roku zmieniono ją w liceum koedukacyjne.
Budynek zbudowano na planie prostokąta, z czerwonej cegły i z użyciem kamienia. Gmach posiada trzy kondygnacje, w tym użytkowe poddasze. Dach jest czterospadowy. Projektant nadał całości charakter eklektyczny. Uwagę zwracają efektowne szczyty, nadwieszone wieżyczki, duże okna wykrojone w kształt liścia koniczyny i ładny portal wejściowy; nad dachem wznosi się cylindryczna wieżyczka. Wewnątrz zobaczymy sień z pseudokolebkowym sklepieniem z lunetami oraz pozostałe pomieszczenia, przykryte stropami. Reprezentacyjną aulę zdobią boazerie oraz witraże.
