Przeniesiony w 1981 roku z Leszczyn. Zbudowano go „na zrąb” w latach 1594 – 1595. W 1606 roku cieśla Jan Ożga – o czym świadczy napis na belce – dobudował wieżę konstrukcji słupowej o skośnych ścianach i szerokim hełmie namiotowym. Kościół otaczają wspornikowe przydaszki, tzw. soboty. Dach świątyni, ściany zrębu i skośne ściany wieży kryte są gontem. Nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Kościół posiada wystrój renesansowy, który tworzą: bogato rzeźbiony ołtarz z XVII wieku z obrazem Trójcy Świętej, ambona z XVII wieku z malowidłami czterech Ojców Kościoła, obraz Koronacji NMP nad drzwiami do zakrystii. W prezbiterium, z prawej strony wisi drewniana figura św. Jana Nepomucena pochodząca z Woszczyc. Niektóre elementy wyposażenia są dziełem Alfreda Buchty, ludowego artysty z Palowic. Wykonał on m.in. rzeźby św. Barbary i św. Józefa Oblubieńca NMP oraz wzbogaconą ramę obrazu Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W kościele znajduje się 14 stacji Drogi Krzyżowej, wykonanych przez artystę-rzeźbirza Mariana Legierskiego z Koniakowa, w 1999 roku poświęconych przez ks. bp Gerarda Bernackiego.
W czasie rozbiórki i przenoszenia kościółka do Palowic znaleziono za konfesjonałem 3 kamienne rzeźby o wysokości ok. 80 cm. Są to figury rozwiniętego przedstawienia Bożej Męki – tzw. Grupy pod Krzyżem – obejmujące postacie Matki Boskiej Bolesnej, Marii Magdaleny i św. Jana. Odkrycie sugeruje, iż w Leszczynach istniała kiedyś Boża Męka, którą następnie rozebrano. Zachowane figury eksponowane są w przedsionku kościoła
Obok kościoła stoi stylowa drewniana dzwonnica, w której umieszczono trzy dzwony, noszące imiona „Trójca Przenajświętsza, MB Częstochowska”, „św. Józef Oblubieniec”. Zostały one odlane w ludwisarni Felczyńskich w Tarciszowie.
W 2017 i 2018 roku przeprowadzono renowację kościoła.