Koziegłowy to nieduże miasto, położone przy drodze krajowej numer 1, pomiędzy aglomeracją śląską a Częstochową. Historia miejscowości o nazwie Koziegłowy sięga przełomu XI i XII wieku, ale samo miasto zostało ulokowane dopiero w XIV lub XV stuleciu, kiedy właścicielami tych terenów byli przedstawiciele możnego rodu herbu Lis. Koziegłowy wybudowano w widłach dwóch niewielkich potoków, Sarniego Stoku i Bożego Stoku, wydzielając teren pod rynek i wytyczając ulice.
Kościół św. Marii Magdaleny i Bożego Ciała stoi na wschód od rynku. Wzniesiono go w XV wieku. Budowla ta zachowała się do dziś w doskonałym stanie i może być podziwiana jako prezbiterium obecnej świątyni. W następnych stuleciach kościół rozbudowano bowiem o nawę, wieżę, zakrystię i kaplicę.
Kościół św. Marii Magdaleny i Bożego Ciała w Koziegłowach jest świątynią orientowaną, z wieżą (od strony zachodniej), krótką nawą i węższym od niej, wielobocznie zamkniętym prezbiterium. Budowla jest wzmocniona skarpami. Dach jest stromy, dwuspadowy, dwukalenicowy, przykryty gontami. Gotyckie prezbiterium, wymurowane z cegły, posiada następujące wymiary: 12 m długości oraz po 9 m szerokości i wysokości. Od strony północnej dobudowano do niego zakrystię, pomiędzy zaś skarpami znajdziemy Ogrójec (z drewnianymi rzeźbami Matki Bożej i św. Jana Chrzciciela). Od południa do nawy dostawiono (w XVII wieku) kaplicę św. Stanisława, będącą kaplicą grobową rodu Kawieckich. Na dachu nawy widzimy barokową sygnaturkę. Wieża jest czworoboczna i zwieńczona dachem namiotowym.
Bardzo cennym zabytkiem wewnątrz jest powstała równocześnie z kościołem, gotycka polichromia, obrazująca mękę i śmierć Chrystusa. Prezbiterium łączy się z nawą pod ładnym łukiem tęczowym. Poza polichromią podziwiać można późnobarokowe ołtarze, główny i dwa boczne, XVII-wieczny obraz Matki Bożej w srebrnej sukience czy nagrobki starostów koziegłowskich, Aleksandra Denisa i Stanisława Kawieckiego.