SZCZEGÓŁY ATRAKCJI TURYSTYCZNEJ
Willa Caro, Muzeum w Gliwicach
Pod koniec XVIII wieku w Gliwicach rozpoczął się proces gwałtownego rozwoju przemysłowego. W ciągu kilku dziesięcioleci miasto wyrosło na jeden z najważniejszych ośrodków przemysłu ciężkiego na Śląsku. Huty i kopalnie decydowały o obliczu miasta, przedsiębiorcy dorabiali się nieprawdopodobnych fortun.
Oscar Caro
Na początku lat 80. XIX stulecia do Gliwic przyjechał z Wrocławia niespełna 30-letni Oskar Caro. Wywodził się z zamożnej, żydowskiej rodziny, kontrolującej Hutę Hermina w Łabędach. Do jej bezpośredniego nadzoru został właśnie skierowany. Niedługo po przyjeździe ożenił się z Florą Lubowski, córką właściciela firmy budowlanej. Dla młodej pary została wkrótce wzniesiona okazała rezydencja.
Willa Caro
Willa Caro powstawała w latach 1882-1885. Zaprojektował ją i wybudował prawdopodobnie sam ojciec panny młodej, Salomon Lubowski. Pierwotnie budynek był jednopiętrowy i otaczał go rozległy ogród. Później dobudowano drugie piętro. Właściciel zmarł w 1931 roku, a willa Caro już trzy lata później stała się siedzibą muzeum. Budynek reprezentuje spokojny i elegancki styl neorenesansowy. Jednak prawdziwe piękno skrywa w środku. Wrażenie robi już reprezentacyjny hol, z którego można się dostać do jadalni, dużego i małego salonu czy gabinetu. Na piętrze przewidziano prywatne apartamenty właścicieli. Kuchnię ulokowano w piwnicy, skąd potrawy do jadalni transportowano windą. Zachwycają modrzewiowe boazerie, schody, stropy, sztukaterie, żyrandole i meble. Mamy tutaj cały przegląd stylów, co jest charakterystyczne dla eklektycznych rezydencji w XIX w.: od neorenesansu, przez neobarok, po empire i biedermeier.
Wystawy
Obecnie na parterze Willi Caro można zwiedzać stałą ekspozycję „Dziewiętnastowieczne wnętrza mieszkalne willi górnośląskich przemysłowców”. Na wystawy czasowe zaprasza się na pierwsze i drugie piętro. We wnętrzach Willi Caro często odbywają się koncerty i recitale, wykłady, spotkania oraz konferencje naukowe. Od 2010 roku w swoją siedzibę ma tutaj też „Czytelnia Sztuki”, czyli galeria sztuki współczesnej.
Lokalizacja
ulica Dolnych Wałów
44-100 Gliwice
Gmina: Gliwice
Region turystyczny: Aglomeracja Górnośląska, Śląsk
Lokalizacja: w mieście
Kontakt
: 32 231 08 54
Informacje ogólne
: muzea, zamki/pałace/dwory
Ceny i udogodnienia
: Cennik na stronie www
: Soboty są bezpłatne dla wszystkich, w niedziele 50% zniżki dla rodziców z dziećmi, w środy i czwartki bezpłatny wstęp dla grup szkolnych.
: dzieci, rodziny, grupy
: przewodnik, przewodnik w j. obcym
Dostępność
: cały rok
Poniedziałek: nieczynne
Wtorek: 9.00 do 15.00
Środa: 9.00 do 16.00
Czwartek: 10.00 do 16.00
Piątek: 10.00 do 16.00
Sobota: 11.00 do 17.00
Niedziela: 11.00 do 16.00
Nie jesteś zalogowany. Aby skorzystać z planera podróży musisz się zalogować.
Zobacz też wirtualne wycieczki
Galeria
Audiowycieczki z tego miasta
Zapraszamy na przygotowaną specjalnie dla dzieci audiowycieczkę po centrum Gliwic!
Zapraszamy na przygotowaną specjalnie dla dzieci audiowycieczkę po Gliwicach!
Tematy na forum
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Ulica Zwycięstwa w Gliwicach została wytyczona w latach 1875-80. Od początku istnienia do 1945 roku nosiła miano Wilhelmstrasse. Z czasem stała się reprezentacyjną ulicą miasta, prowadzącą od Rynku do dworca kolejowego. Zachowało się przy niej wiele okazałych kamienic, reprezentujących różne style historyzujące oraz zabytki modernistyczne z tzw. Domem Tekstylnym Weichmanna projektu Ericha Mendelsohna na czele.
Gliwice należą do starych miast śląskich, których układ urbanistyczny w centrum zachował jeszcze kształt z czasów średniowiecznej lokacji. Nie znamy dokładnej daty nadania Gliwicom praw miejskich, ale nastąpiło to prawdopodobnie jeszcze w XIII wieku. W XIV stuleciu miasto nad Kłodnicą otoczyły mury. Chroniły one kwadratowy rynek z ratuszem i nieodległym kościołem Wszystkich Świętych. Układ ulic przypominał szachownicę. Wszystko to zachowało się do dziś w prawie niezmienionym stanie.
Gliwice lokowano w połowie XIII wieku. Na ten czas przypada również powołanie najstarszej parafii w mieście, która od XV wieku funkcjonuje pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Obecny kościół parafialny wzniesiono na przełomie XV i XVI wieku, w stylu gotyckim. Świątynię kilkakrotnie niszczyły pożary, a po kolejnych odbudowach nie odzyskiwała poprzedniego wyglądu. Najbardziej charakterystycznym jej elementem jest udostępniona do zwiedzania, masywna wieża.
Zamek Piastowski w Gliwicach jest jednym z symboli miasta. Jego powstanie przypisuje się Siemowitowi, pierwszemu władcy, który tytułował się księciem gliwickim. Panował w pierwszej połowie XIV wieku. Kamienno-ceglana warownia znajduje się w linii murów miejskich. Obecnie jest siedzibą Oddziału Muzeum w Gliwicach. Zgromadzone tu zbiory przybliżają historię miasta i życie jego mieszkańców od czasów średniowiecza do XX wieku.
Obecny budynek kościoła garnizonowego pod wezwaniem św. Barbary w Gliwicach został ufundowany w połowie XIX wieku przez miejscową wspólnotę protestancką. Wcześniej (od 1482 r.) na jego miejscu stała drewniana świątynia katolicka, w latach 1809-1860 współdzielona z ewangelikami. Kościół jest okazałą, ceglaną bazyliką, nawiązującą stylowo do sztuki włoskiego trecenta i quattrocenta. Jego projektantem był wybitny architekt, Friedrich August Stüler.
Monumentalny i surowy gmach dawnego Teatru Miejskiego w Gliwicach mieścił niegdyś jedną z najlepszych placówek tego rodzaju na Śląsku. Gliwicka scena powstała pod koniec XIX w., a w latach międzywojennych stanowiła część Górnośląskiego Teatru Trzech Miast. Budynek uległ częściowemu spaleniu w 1945 r., gdy podłożyli pod nim ogień czerwonoarmiści. Lata 90. XX w. przyniosły rewitalizację gliwickiej sceny, która – nazwana „Ruinami” – stała się miejscem wielu przedsięwzięć kulturalnych.
Szlak Kulinarny Śląskie Smaki
Zobacz również
Noclegi
Oferta gospodarstwa "Stajnia Biały Borek" jest bardzo bogata. Można tu przenocować (40 miejsc) oraz smacznie zjeść. Stylowa gospoda z drewnianych bali połączona jest z XIX-wieczną, zabytkową chatą. Niezwykle urokliwy jest też Kamienny Domek – apartament do wynajęcia dla kilku osób. W Stajni hoduje się zawsze kilka koni „pod siodło” - rekreacyjnych półkrwi oraz hucułów. Istnieje więc możliwość skorzystania z nauki jazdy konnej (dzieci i dorośli), jazdy na lonży (długiej linie), po padoku (wybiegu) czy przejażdżki w terenie. Wszystko pod kierunkiem wykwalifikowanych instruktorów.
Gastronomia
Stajnia „Biały Borek” w Biskupicach to wyjątkowo „klimatyczne” gospodarstwo agroturystyczne, u podnóża rezerwatu przyrody „Sokole Góry”. Oferuje gościom usługi związane z jeździectwem oraz zaplecze noclegowe i gastronomiczne. Jest przy tym afiliowanym przy PTTK Ośrodkiem Górskiej Turystyki Konnej (co gwarantuje odpowiedni poziom świadczonych usług) oraz znajduje się na Transjurajskim Szlaku Konnym. Słynne są już organizowane w „Białym Borku” imprezy kulturalne i spotkania z artystami.
Pstrągarnia w Złotym Potoku jest najstarszym tego typu gospodarstwem hodowlanym na terenie Europy kontynentalnej. Stawy na rzeczce Wiercicy (Jura Krakowsko-Częstochowska) zbudował hrabia Edward Raczyński, właściciel złotopotockiego majątku ziemskiego. Urządzenie stawów zlecił najlepszemu ówczesnemu specjaliście - inżynierowi Michałowi Girdwoyniowi. Pierwsze stawy zarybiono w 1881 roku pstrągami sprowadzonymi z Kalifornii w Stanach Zjednoczonych.