Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza po „Górze Bucze”

Ścieżka dydaktyczna wyznakowana w Górkach Wielkich i prowadząca na pobliskie wzgórze, zwane Górą Bucze, ma ok. 4 km długości. Jej przejście umożliwia zapoznanie się z ekosystemami leśnymi charakterystycznymi dla tych rejonów Pogórza. Przejście ścieżki, wraz z obejrzeniem szczególnych, miejscowych zbiorowisk roślinnych, zajmie niespełna 2 godziny.

Przebieg ścieżki dydaktycznej po „Górze Bucze”

Na ścieżkę dydaktyczną najlepiej wybrać się wiosną, miedzy marcem a czerwcem, gdy w rejonie Góry Bucze kwitnie wiele roślin. Ścieżka dzieli się na sześć odcinków. Wędrówkę rozpoczynamy w centrum Górek Wielkich, skąd przechodzimy ul. Bielską oraz ul. Spacerową w rejon sanatorium na Buczu. Z trasy rozpościera się ładna panorama pasm należących do Beskidu Śląskiego oraz leżącego dalej na wschód Beskidu Małego, a także (na zachód) Beskidu Morawsko-Śląskiego na terenie Republiki Czeskiej. Droga przechodzi wkrótce w chodnik dla pieszych, a następnie ścieżkę, docierając do skraju lasu. Tutaj rozpoczyna się odcinek drugi. Przechodzimy obok pomników przyrody, jakie stanowią jarząb szwedzki oraz dąb szypułkowy. Ścieżka przez pewien czas schodzi w dół potoku, w rejonie którego znajdują się dwa stare kamienie graniczne dawnej Komory Cieszyńskiej. Po kolejnym podejściu rozpoczyna się trzeci odcinek ścieżki, który zaznajamia z osobliwościami florystycznymi. Przebiega on zresztą przez najbogatszy pod względem roślinnym fragment lasu grądowego w rejonie Góry Bucze. Do zakwitających tutaj w drugiej połowie kwietnia roślin należą storczyki. Czwarty odcinek ścieżki umożliwia zapoznanie się z drzewostanem, który został znacznie przekształcony przez gospodarkę leśną. Ścieżka zbliża się do szczytu, w rejonie którego znajdują się dawne wyrobiska wapienia. Legendy opowiadają o stojącym tu starym kościele, który miał się zapaść, gdy mieszkańcy zamiast uczcić swych zmarłych, w Dzień Zaduszny oddawali się hulankom. Odcinek piąty przebiega polną drogą, która na północnych stokach wzniesienia oddziela lasy i pola uprawne. Trasa doprowadza wkrótce do tylnej bramy sanatorium. Ostatni, szósty odcinek biegnie przez jar z potokiem, ścieżką obok ogrodzenia sanatorium. Jest to rejon występowania cieszynianki wiosennej - rośliny, która na terenie Polski występuje głównie właśnie w rejonie Cieszyna, a zakwita już na początku marca. Zszedłszy do drogi dojazdowej, wiodącej do Sanatorium Dziecięcego, docieramy tym samym do znanego nam już, pierwszego odcinka ścieżki dydaktycznej oraz do centrum Górek.