Buczyny w Szypowicach i Las Niwiski

Kilka kilometrów na wschód od przemysłowego Zawiercia rozciągają się jedne z najciekawszych krajobrazowo, przyrodniczo i turystycznie fragmentów Jury Krakowsko-Częstochowskiej z obleganym przez zwiedzających zamkiem Ogrodzieniec w Podzamczu czy malowniczymi Skałami Podlesickimi i Kroczyckimi na czele. Nieopodal tych atrakcji, na paśmie wapiennych wzgórz, ciągnących się od wsi Mokrus po Pradłę, znajdują się bardzo cenne pod względem przyrodniczym obszary chronione, znane pod nazwami „Buczyny w Szypowicach” i „Las Niwiski”, koło Giebła. Ochroną objęto trzy kompleksy leśne, w 85 procentach porośnięte przez drzewa liściaste. Największym bogactwem są dwa zbiorowiska leśne, czyli ciepłolubna buczyna storczykowa oraz żyzna buczyna górska. Buczyna storczykowa zajmuje grzbiety pagórków oraz ich stoki południowe i zachodnie, żyzna buczyna górska – tutaj na północnej granicy swego występowania – preferuje stoki północne i wschodnie. Spośród roślin naczyniowych, które można spotkać na tym terenie, najcenniejsze przyrodniczo są różne gatunki storczyków. Między innymi w dużych ilościach rośnie tutaj obuwik pospolity. Mimo pospolitości w nazwie, ten piękny kwiat został wpisany do „Polskiej Czerwonej Księgi Roślin” jako gatunek narażony na wyginięcie. W „Lesie Niwiskim” stwierdzono nawet kępy liczące do 20 pędów. „Buczyny w Szypowicach” i „Las Niwiski” koło Giebła są nieco oddalone od głównych ośrodków i szlaków turystycznych. Są jednak łatwo dostępne zarówno dla turystów pieszych, jak i rowerowych, szczególnie wypoczywających nad zbiornikiem wodnym w Siamoszycach.