Szczegóły atrakcji turystycznej
Dawne Uzdrowisko w Jastrzębiu-Zdroju
Obok zakładów zdrojowych, w Bad Königsdorff-Jastrzemb na początku lat 60-tych XIX w. wzniesiono także Pijalnię Wód, Dom Zdrojowy, budynek Łazienek I. Jastrzębie Zdrój zaczęło być postrzegane jako modna miejscowość kuracyjna dla arystokracji, zarówno pruskiej, jak i polskiej. W roku 1864 rozpoczęła się sprzedaż 16-krotnie zagęszczonej solanki jastrzębskiej. Wtedy też do Stanów Zjednoczonych zostało wyeksportowane ponad 10 tysięcy butelek solanki, a w roku kolejnym ponad 14 tysięcy. Uzdrowisko w 1868 r. stało się własnością spółki Actien Commandit Gesellschaft, zaś w ostatnich latach XIX w. kupił je Juliusz Landau. Rozrastające się uzdrowisko wzbogaciło się niebawem o dziecięcy kompleks sanatoryjny, na który składały się Katolicki Zakład Dziecięcy Najświętszej Marii Panny, powstały nieco później Ewangelicki Zakład Dziecięcy „Betania” oraz Żydowski Zakład dla Dzieci. Rok 1896 okazał się przełomowy dla Uzdrowiska, które nabył Mikołaj Witczak (wcześniej, w wyniku niemieckiej dyskryminacji ludności polskiej, jedyny polski lekarz w powiecie rybnickim, pełniący funkcję lekarza zdrojowego w Jastrzębiu Zdroju). Majątek z uwagi na zaniedbania, złe zarządzanie i brak dozoru administracyjnego poprzedniego właściciela, był w stanie ruiny. Witczak zatrudnił polskich lekarzy, inicjując powstanie Stowarzyszenia Lekarzy Polaków na Śląsku, w roku 1903. Wprowadził także nowoczesne metody lecznicze. Za jego czasów powstały także nowe obiekty, doprowadzono też linię telefoniczną oraz przeprowadzono częściową elektryfikację. W 1911 r. dotarła tutaj kolej. W czasach I wojny w wielu sanatoriach urządzono szpitale wojskowe. Z końcem wojny Mikołaj Witczak odsprzedał uzdrowisko Austriacko-Niemieckiemu Towarzystwu Zdrojowemu, jednak po jego śmierci transakcję unieważnili synowie, Mikołaj i Józef, stając się właścicielami Zdroju. Byli oni zresztą później wśród organizatorów powstań śląskich. W plebiscycie z roku 1921 80% ludności Jastrzębia opowiedziało się za Polską, co też zostało zrealizowane w 1922. Polska przedwojenna przyniosła uzdrowisku okres rozkwitu: zbudowano tu nowe sanatoria, basen oraz szereg pensjonatów. W czasie wojny naziści, prześladujący tutejszą ludność polską, w Zdroju utworzyli tzw. „Miasto Matek” dla Niemek, a pod koniec wojny szpitale dla żołnierzy niemieckich. Wojna sprawiła, iż sporą ilość wyposażenia uzdrowiska została rozgrabiona, najpierw przez Niemców, potem przez Rosjan. Po wojnie powrócił tu właściciel, Mikołaj Witczak, który podjął się odbudowy, jednak w 1947 roku został aresztowany przez osławiony, zbrodniczy Urząd Bezpieczeństwa. Szykanowany w PRL przez wiele lat i żyjący w biedzie powstaniec śląski zmarł w roku 1976. Uzdrowisko stało się państwowe i pomimo tego, że nie odzyskało swej dawnej świetności, długo zaliczane było do kategorii I. Stopniowo jednak jego znaczenie malało, aż w końcu, na przełomie lat 80-tych i 90-tych, uległo likwidacji. Zachowało się sporo obiektów dawnego uzdrowiska. Budynek Domu Zdrojowego, wzniesiony w 1862 r., należy dziś do Miejskiego Ośrodka Kultury i mieści salę teatralną, galerię oraz restaurację. Zachowały się także budynki dziecięcych zakładów zdrojowych - katolickiego, żydowskiego i ewangelickiego - przy czym w tym ostatnim mieści się hotel i restauracja „Dąbrówka”. Wybudowane w 1928 r. sanatorium im. Marszałka Piłsudskiego pełni rolę Wojewódzkiego Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci. W muszli koncertowej nadal odbywają się wydarzenia muzyczne.
Informacje ogólne
: uzdrowisko
Kontakt
: http://www.jastrzebie.pl
Dostępność
: cały rok
Nie jesteś zalogowany. Aby skorzystać z planera podróży musisz się zalogować.
Zobacz też wirtualne wycieczki
Galeria
Tematy na forum
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się w dawnej, uzdrowiskowej części Jastrzębia-Zdroju. Świątynia powstała przez zaadaptowanie wschodniego skrzydła "Zakładu Marii". Samodzielna parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa powstała w 1951 roku. Jej późniejsza historia starań o rozbudowę świątyni pokazuje trudną sytuację wiernych i Kościoła w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Kościół świętych Barbary i Józefa w Jastrzębiu-Zdroju pierwotnie znajdował się w Jedłowniku, dzielnicy Wodzisławia Śląskiego. Pierwsze wzmianki o kościele pojawiły się w 1447 roku, lecz przypuszcza się, iż mógł być zbudowany w roku 1345 o czym świadczyć może wyryta na jednej z belek łacińska data. Przeniesienie obiektu, które miało miejsce w latach 70. wieku XX, stanowiło zwieńczenie kilkuletniej walki mieszkańców nowych, jastrzębskich osiedli o własne miejsce modlitwy. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Galeria Historii Miasta w Jastrzębiu-Zdroju jest najlepszym miejscem do poznania historii tego młodego organizmu miejskiego. Galerię do życia powołano w roku 2002, ale od 2010 - w nowej, odpowiedniej dla siebie siedzibie (dawnych Łazienkach II) - można oglądać wystawy stałe i czasowe. Ekspozycje obejmują dzieje tutejszego górnictwa węglowego oraz prezentację wnętrza tradycyjnej kuchni śląskiej.
Pierwsze wzmianki o kościele pod wezwaniem świętej Katarzyny Aleksandryjskiej pochodzą z protokołu powizytacyjnego sporządzonego w roku 1652. Świątynia, po pożarze w 1811, została odbudowana, w 1825, jako budowla późnobarokowa z elementami klasycystycznymi. W świątyni, będącej dziełem fundatorów - rodziny Strachwitzów - znajduje się m.in. trójkątny obraz z Okiem Opatrzności Bożej z końca XVIII w., ambona, chrzcielnica, obraz św. Katarzyny oraz wsparty na arkadach, murowany chór muzyczny. W 2012 r. arcybiskup katowicki ustanowił kościół Sanktuarium Opatrzności Bożej.
Rodzina Witczaków zapisała się w historii jastrzębskiego uzdrowiska. Koniec XIX i pierwsze czterdzieści lat XX wieku - czas ich zarządzania zdrojem - nazywane są złotymi latami Jastrzębia-Zdroju. Nestor rodu, Mikołaj Witczak, pochodził z Wielkopolski. Zmarł w 1918 roku, w swoim ukochanym kurorcie i został pochowany w kaplicy grobowej na cmentarzu parafialnym przy Diecezjalnym Sanktuarium Opatrzności Bożej w Jastrzębiu-Zdroju. Później obok ojca spoczął syn, Józef Antoni Witczak oraz jego żona Krystyna.
Jastrzębski kościół Najświętszej Marii Panny Matki Kościoła, zwany też kościołem „Na Górce”, to budowla wzniesiona w drugiej połowie lat 70-tych XX w. Tutejszą parafię erygowano w 1980 r. Z powodu oryginalnej, nowoczesnej architektury, kościół ten określany jest nieraz, z przymrużeniem oka, jako silos. Jest jednym z miejsc związanych z pokojową walką, podjętą przez polskie społeczeństwo, po pamiętnym zrywie Solidarności w 1980 r.
Szlak Kulinarny Śląskie Smaki
Zobacz również
Noclegi
Dąbrówka to wyjątkowy hotel z bogatą historią. Budynek, w którym obecnie mieści się hotel został zbudowany 1905 roku i pełnił funkcję Sanatorium. Jastrzębie Zdrój znane było ówcześnie jako największe i najczęściej uczęszczane uzdrowisko Beskidu Śląskiego. W roku 1997 gruntownie zmodernizowano wnętrza dla celów hotelowych, zachowując zabytkowy charakter obiektu.
Gospodarstwo rybackie ze stawami o pow. 7 ha; 2 samodzielne domki typu Brda (po 6 miejsc noclegowych) położone nad stawem, w otoczeniu lasu; w domu mieszkalnym 11 miejsc noclegowych z łazienką i aneksem kuchennym; możliwość grillowania i wędkowania. W 2002 r. gospodarstwo zajęło III miejsce w wojewódzkim konkursie “Zielone Lato”.
Gastronomia
Restauracja "Stary Zdrój" to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc na kulinarnej mapie Jastrzębia. Zwraca uwagę eleganckimi wnętrzami w zabytkowej piwnicy. Menu podawane u nas jest połączeniem kuchni śródziemnomorskiej, oraz tradycyjnej polskiej. "Stary Zdrój" to miejsce wyjątkowe zarówno na uroczystości rodzinne, spotkania biznesowe jak również na intymne spotkanie dla zakochanych.
Stylizowane wnętrza i niepowtarzalny klimat tej hotelowej restauracji stanowią wymarzone miejsce na biznes lunch, obiad rodzinny czy spotkanie z przyjaciółmi przy lampce wyśmienitego wina oraz na zorganizowanie niezapomnianego przyjęcia weselnego.
Bonanza poleca pyszne dania kuchni europejskiej w lokalu oraz na dowóz. Ponadto, restauracja oferuje organizację imprez plenerowych z grillem.