OFICJALNY PRZEWODNIK TURYSTYCZNY WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
Dzimierz leży w południowej części województwa śląskiego, w powiecie rybnickim, mniej więcej w połowie drogi między Kuźnią Raciborską a Rydułtowami. Najciekawszym śladem długiej przeszłości wsi jest skromny pałac z drugiej połowy XIX wieku. Kilkadziesiąt lat wcześniej tutejsze dobra należały do rodziny Mendelssohnów. W 1823 roku przebywał tu w gościnie - spokrewniony z właścicielami – Feliks Mendelssohn-Bartholdy, jeden z najsłynniejszych kompozytorów doby romantyzmu.
Dzimierz jest niewielką miejscowością, położoną tuż za południowymi granicami malowniczego Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Rud Wielkich. Na jego terenie dominują pola, lasy i stawy. Już nazwa wioski przywołuje stare, średniowieczne jej pochodzenie. W dokumentach wymienia się ją jako „Grzemirze”, „villa Dzimirzowice”, wreszcie „Dzimierz”. Na początku XX wieku nazwę miejscowości zniemczono na „Dreilinden” czyli „Trzy lipy”. Przez stulecia był Dzimierz własnością różnych rodów szlacheckich, m.in. Sokołowskich, wywodzących się z Włoch Berninich, czy hrabiego Haugwitza z Krapkowic. W pierwszej połowie XIX stulecia właścicielami Dzimierza stali się na krótko przedstawiciele Mendelssohnów. To bogata żydowska rodzina, która związała się z kulturą niemiecką przyjmując wiarę ewangelicką. Latem 1823 roku swego wuja Aleksandra Mendelssohna odwiedził w Dziemirzu sam Feliks Mendelssohn-Bartholdy. Czternastoletni kompozytor odbył wówczas po okolicy szereg tak lubianych przez siebie konnych przejażdżek. Ale znany już i popularny (jako cudowne dziecko) musiał również dać pokaz muzycznego talentu. Zagrał więc w jednej z raciborskich świątyń recital organowy na cele charytatywne.
Zachowany do dzisiaj dzimierski pałac został zbudowany w drugiej połowie XIX wieku. Dwie kondygnacje wzniesiono z cegły i przykryto czterospadowym dachem. W fasadzie uwagę zwraca loggia z usytuowanym w niej głównym wejściem. Pałac otoczony jest przez niewielki obszarowo park z lipami, kasztanowcami, klonami i dębami. W wiosce zachowały się jeszcze zabudowania gospodarcze z początku XX wieku oraz kapliczka z figurą św. Jana Nepomucena, przy której stoi kamienny krzyż, upamiętniający mieszkańców wsi poległych podczas I wojny światowej.
tylko z zewnątrz
teren prywatny
