We wsi Czatachowa w środku Jury Krakowsko-Częstochowskiej, niedaleko Jasnej Góry, kilku paulinów rozpoczęło w latach 90. ubiegłego stulecia pustelnicze życie. Z czasem teren Pustelni Ducha Świętego został ogrodzony kamiennym murem, mnisi wybudowali niewielki, kamienny kościółek Ducha Świętego i drewnianą kaplicę św. Antoniego Pustelnika, a sami zamieszkali w rozsianych po lesie, skromnych domkach.
Czatachowa jest niedużą, liczącą około 100 mieszkańców, wioską, która leży kilka kilometrów na północ od Żarek. Znajdziemy tutaj typowy krajobraz Jury Krakowsko-Częstochowskiej, z białymi, wapiennymi ostańcami oraz sosnowymi lasami. Właśnie w takim lesie, na wschodnim skraju wioski, powstała na początku lat 90. ubiegłego stulecia chrześcijańska pustelnia. Jej założycielami byli pobożni mężczyźni z ojcem Stefanem Legawcem, częstochowskim paulinem, na czele, który od swoich przełożonych uzyskał zgodę na podjęcie pustelniczego życia. Wkrótce po osiedleniu się w Czatachowie mnisi postawili drewnianą kaplicę, a przed nią kamienną bramę z napisem „Pustelnia Świętego Ducha”. Na wzór pierwszych starożytnych pustelników każdy zamieszkał w zbudowanym przez siebie eremie – drewnianej chatce, krytej stromym, dwuspadowym dachem, ze skromnym wyposażeniem w środku - w postaci prostych mebli, pieca i trumny jako łóżka. Swoje domki otoczyli płotkami z drewnianych żerdzi. Na przełomie XX i XXI wieku w pustelni stanął kościół Ducha Świętego, wymurowany z wapiennego kamienia i otynkowany; wieżę przykryto blaszanym hełmem. W środku nowej świątyni znalazła się dotychczasowa kaplica. Dziś obok kościoła widzimy także drewnianą kaplicę pod wezwaniem św. Antoniego Pustelnika. Całość otoczono kamiennym murem, za który prowadzi okazała brama. Pustelnicy w Czatachowie żyją z pracy własnych rąk, nie zbierając żadnych datków; prowadzą także działalność rekolekcyjną. W 2010 roku w pustelni powstała Wspólnota „Miłość i Miłosierdzie Jezusa”.