Sławków - Błędów - granica woj., Chechło - granica woj. - hutki Kanki – Zawiercie (Szwajcarii Zagłębiowskiej)

Dworzec kolejowy to najstarsza budowla związana z komunikacją zbiorową na terenie Zawiercia, wzniesiona przy linii Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Pierwszy, drewniany budynek dworca wybudowano tu w 1872 r. Obiekt murowany powstał niespełna dwadzieścia lat później, w 1890, jednak był on znacznie mniejszy niż budowla dzisiejsza. Tę ostatnią wzniesiono w latach 1910-13, a inwestycja uświetnić miała 300-lecie panowania w Rosji dynastii Romanowów.

W związku z sytuacją finansową zarządcy dostępność obiektu dla zwiedzających jest ograniczona. Huta szkła „Zawiercie” szczyci się stu kilkudziesięcioletnią historią. Najbardziej dynamiczny rozwój zakładu przypadł na ostatnie lata XIX w. Obecnie znany jest on m.in. z kontynuacji wieloletniej tradycji produkcji wyrobów ręcznie formowanych, dmuchanych – oprócz produkcji automatycznej. Zakład posiada też własną pracownię wzornictwa. Od 2004 r. huta szkła w Zawierciu znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki województwa śląskiego.

Bazylika Mniejsza pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu to murowana, neogotycka świątynia wzniesiona w latach 1896-1903. W 1904 r. przed kościołem postawiono figurę Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. W 1992 r. kościół podniesiony został przez biskupa Stanisława Nowaka do godności kolegiaty. Od roku 2009 świątynia posiada z kolei godność bazyliki mniejszej. Na placu przed obiektem, jeszcze w latach 90-tych XIX wieku, odsłonięto pomnik Jana Pawła II.

Interesującym kompleksem zabytkowym w Zawierciu jest niewątpliwie osiedle robotnicze Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie. Osiedle wybudowane zostało na przełomie XIX i XX w. przy (nieistniejącej już dziś) przędzalni bawełny, założonej jeszcze w 1833 r., a w drugiej połowie XIX w. kupionej przez berlińskich Żydów, Adolfa i Bernarda Ginsbergów. Stanowiło ono pierwsze zaplanowane i w pełni zorganizowane osiedle o zabudowie wielorodzinnej, posiadające także budynki użyteczności publicznej.

Obiekt zwany Pałacykiem Szymańskiego to okazała willa dyrektora Towarzystwa Akcyjnego Zawiercie (TAZ), wzniesiona na przełomie XIX i XX w. Budowla stanowiła integralną część należącego do Towarzystwa osiedla robotniczego. Autorem projektu willi był warszawski architekt, Hugo Kuder. Na początku lat 90-tych XX w. Pałacyk Szymańskiego wpisany został do rejestru zabytków. Stanisław Szymański, generalny dyrektor TAZ, był także działaczem społecznym oraz filantropem.

Restauracja w centrum miasta, przyciągająca swoich klientów pięknym wnętrzem oraz cudownym smakiem potraw.

Pyszne jedzenie, miła obsługa, dobra lokalizacja, zapraszamy

Bar/Restauracja