Muzeum mieści się w zabytkowym budynku dawnej karczmy pochodzącej prawdopodobnie z początku XVIII w., z czasów kiedy na tym terenie funkcjonowała poczta dyliżansowa. W 1988 roku zdewastowany zabytkowy obiekt kupiło PTTK z przeznaczeniem na muzeum.
Placówka muzealna w Iwanowicach powstała w 1977 roku z inicjatywy społecznych działaczy PTTK, głównie Jana Jasiówki i Antoniego Walaszczyka. Przez okres pierwszych 10 lat działalności była to Izba Regionalna i Pamięci Narodowej, mieszcząca się w tymczasowych pomieszczeniach przeznaczonych do rozbiórki. W 1988 roku Izba uzyskała status Muzeum, a zbiory przeniesiono do obszernych pomieszczeń dawnej karczmy. Placówka prowadzona jest wspólnie z Urzędem Gminy w Iwanowicach. Od 1988 roku do 1992 roku trwał generalny remont karczmy. Oficjalne otwarcie Muzeum w nowych pomieszczeniach nastąpiło w 1992 roku. Zbiory liczą około 4000 muzealiów. Część z nich pochodzi z wykopalisk archeologicznych w Iwanowicach, pozostałe to dar miejscowego społeczeństwa oraz zakupy.
Ekspozycja stała mieści się w pięciu pomieszczeniach o łącznej powierzchni 130 m2 i składa się z działów: archeologicznego, geologicznego, etnograficznego, historycznego i działu pamięci narodowej. Wśród muzealiów na uwagę zasługuje odtworzone wnętrze XIX-wiecznej izby chłopskiej wraz z wyposażeniem. Przedmioty znajdujące się tam pochodzą z obszaru obecnej gminy Iwanowice i dawnego powiatu miechowskiego. W dziale pamięci narodowej zgromadzono kopie portretów i pamiątki po ludziach, którzy bywali w Iwanowicach: księcia Józefa Poniatowskiego, Tadeusza Kościuszki, Józefa Piłsudskiego, Mariana Langiewicza.