Rybna jest dzielnicą Tarnowskich Gór, leżącą przy zachodniej granicy miasta, pomiędzy dwiema innymi dzielnicami: Starymi Tarnowicami i Strzybnicą oraz samodzielną wioską Miedary. Przebiega tędy droga krajowa nr 11.
Rybna jako niewielka osada wspominana jest już w źródłach późnośredniowiecznych – pierwszy zapis o niej pochodzi z 1415 roku. Później należała między innymi do szlacheckich rodzin Blachów i Kotulińskich.
W 1732 roku Rybną kupił Adam Warkocz (z niem. Warkotsch). I właśnie ta rodzina wzniosła tutaj pod koniec XVIII wieku elegancki pałac. Prawdopodobnie zleceniodawczynią była wdowa po zmarłym w 1791 roku Karolu Antonim Warkoczu – Antonina z Bujakowskich.
Pałac postawiono w roku 1796, w stylu barokowym; po późniejszych przebudowach nadano mu też cechy klasycystyczne. Budowla jest postawiona na planie prostokąta, ma dwie kondygnacje, przykryta zaś została dachem mansardowym z lukarnami. Fasadę główną zdobi ryzalit z trójkątnym przyczółkiem, który udekorowano kartuszem i dwoma lwami po bokach; fasada tylna posiada kolumnowy ganek.
Rezydencja pozostawała w rękach Warkoczów do 1829 roku, kiedy to została przejęta przez spokrewnionych z nimi Chrząszczewskich. W połowie stulecia właścicielami Rybnej zostali przedstawiciele rodziny von Koschutzki, którzy w latach 20. ubiegłego stulecia sprzedali ją państwu polskiemu.
W okresie międzywojennym gospodarzami obiektu były różne organizacje, m.in. Towarzystwo „Sokół”. Podczas II wojny światowej pałac przejęli Donnersmarckowie, a po wojnie urządzono w nim mieszkania komunalne.
Obecnie pałac w Rybnej jest instytucją kultury miasta Tarnowskich Gór. Organizuje się tutaj imprezy kulturalne - przede wszystkim koncerty muzyczne. Mieści się też tutaj hotel i restauracja.
