Wyszukiwarka
Liczba elementów: 17
Bacówka na Rycerzowej
Wycieczki: Beskid Żywiecki, Rycerzowa
Rejon masywu Wielkiej Rycerzowej, stanowiący część tzw. Worka Raczańskiego, to (zdaniem wielu) jedna z najładniejszych części Beskidu Żywieckiego. Pokryta gęstymi lasami, dwuwierzchołkowa góra z obszerną polaną wznosi się o 500 m ponad okolicznymi dolinami. Wielka Rycerzowa leży zarazem w głównym grzbiecie Karpat, stanowiącym wododział zlewisk Morza Bałtyckiego i Czarnego oraz grzbiet graniczny Polski i Słowacji. Ku północy od Rycerzowej odchodzą dwa malownicze, boczne grzbiety. W wybitniejszym z nich leży interesujący i widokowy, wyniosły szczyt Muńcuł (1165 m). Widok z hali na Rycerzowej obejmuje sporą część Beskidu Żywieckiego (oryginalnie prezentują się stąd Pilsko i Babia Góra) oraz Śląskiego. Przy dobrej pogodzie widać stąd także Tatry oraz charakterystyczne, postrzępione szczyty niedalekiej Małej Fatry na Słowacji. „Bacówka na Rycerzowej” to sympatyczne schronisko, otwarte w 1975 roku. Posiada 33 miejsca noclegowe, można też tutaj rozbić namiot. Najdogodniejsze szlaki podejściowe w masyw Wielkiej Rycerzowej prowadzą z miejscowości Soblówka (nieco atrakcyjniejsza trasa, znakowana kolorem żółtym oraz wygodniejsza, szczególnie zimą, trasa znakowana kolorem czarnym; każdy z wariantów podejścia zajmuje niespełna 2 g.) Dłuższe są, trwające ok. 4 g., podejścia od północy: ze stacji kolejowej Rycerka (szlak czerwony) oraz z miejscowości Ujsoły przez Muńcuł (szlak zielony, miejscami dość trudny). Z Rycerzowej wędrować możemy również głównym grzbietem na zachód, w stronę masywu Wielkiej Raczy (szlak czerwony; 4,5 – 5 g.) albo w przeciwnym kierunku: wyznakowanym wzdłuż granicy słowackim szlakiem niebieskim udać się na wielogodzinną wędrówkę w masyw góry Oszus. Interesujące są także wycieczki na stronę słowacką. Nieco dłuższa trasa, na którą trzeba poświęcić praktycznie cały dzień, to wyprawa do miejscowości Vychylovka, gdzie znajduje się skansen architektury ludowej oraz kolejka wąskotorowa.
więcej >>
Barania Góra - panorama
Wycieczki: Spacerem po Wiśle, Barania Góra, Schronisko pod Przysłopem
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Biała Wisełka
Wycieczki: Ciekawostki przyrody ożywionej i nieożywionej, Biała Wisełka oraz Czarna Wisełka
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Biała Wisełka - Kaskady Rodła
Wycieczki: Ciekawostki przyrody ożywionej i nieożywionej, Biała Wisełka oraz Czarna Wisełka
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Biała Wisełka - Kaskady Rodła
Wycieczki: Ciekawostki przyrody ożywionej i nieożywionej, Biała Wisełka oraz Czarna Wisełka
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Czarna Wisełka
Wycieczki: Ciekawostki przyrody ożywionej i nieożywionej, Biała Wisełka oraz Czarna Wisełka
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Czarna Wisełka
Wycieczki: Ciekawostki przyrody ożywionej i nieożywionej, Biała Wisełka oraz Czarna Wisełka
Rejon szczytu Baraniej Góry oraz spory fragment zboczy zachodnich objęty jest rezerwatem przyrody, chroniącym w niższych partiach lasy jodłowo-bukowe (piętro roślinne regla dolnego), w wyższych zaś lasy świerkowe (piętro regla górnego). Wprowadzono tu sztucznie także limby i kosodrzewinę. Z rzadkich roślin występuje tu m.in. tocja karpacka, gatunek charakterystyczny głównie dla Alp, w Karpatach rzadszy. Ochronie podlegają także cieki wodne Białej i Czarnej Wisełki. Barania Góra stanowi węzeł szlaków turystycznych. Można tu dotrzeć z Wisły Czarnego szlakiem niebieskim, obok wodospadów Białej Wisełki (trasa zajmuje ok. 2,5 godziny). Inna trasa wiedzie na szczyt z przystanku autobusowego „Wisła Czarne I”, prowadząc obok schroniska na Przysłopie (3 godziny, szlak czarny, a potem od schroniska czerwony). Przez masyw Baraniej Góry przebiega znakowany czerwonym kolorem Główny Szlak Beskidzki, którym można wyjść na szczyt z Przełęczy Kubalonka (3 godziny), lub od przeciwnej strony, z Węgierskiej Górki (4,5 godziny). Inne warianty podejścia na Baranią Górę wiodą m.in. z miejscowości Kamesznica (szlak czarny, 3 godziny) lub ze Zwardonia (trasa dłuższa, szlak niebieski, 6 godzin). Z masywu można ponadto wybrać się na wyprawę najwyższymi szczytami Pasma Baraniej Góry i Skrzycznego w stronę Szczyrku, lub też skorzystać z innych możliwości wycieczek, jakie daje gęsta sieć szlaków Beskidu Śląskiego. Ze znajdującej się na szczycie wieży widokowej, zbudowanej w 1991 r. społecznym wysiłkiem kilkunastu działaczy PTTK z Oddziału Górnośląskiego w Katowicach, podziwiać możemy rozległą panoramę. Wśród najbliżej położonych pasm górskich bardzo dobrze widać stąd właściwie wszystkie najważniejsze szczyty Beskidu Śląskiego, za którymi na wchód i północny wschód dostrzeżemy także znacznie niższe pasma Beskidu Małego. Widok stąd na południe i wschód obejmuje także Beskid Żywiecki z charakterystyczną Babią Górą, masywem Pilska i Lipowskiej oraz grupą Wielkiej Raczy. Na zachód, za bliżej położonymi pasmami Beskidu Śląskiego, prezentują się szczyty Beskidu Morawsko-Śląskiego z Łysą Górą, znajdujące się już na terenie Republiki Czeskiej. Przy lepszej pogodzie, w oddali, na południu, uwagę zwraca pasmo Małej Fatry, położone na terenie Słowacji. Widać stąd również szczyty Tatr.
więcej >>
Kaplica św. Barbary
Wycieczki: Kościół św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej
Dąbrowa Górnicza jest miastem młodym – prawa miejskie otrzymała na początku XX wieku. Składa się jednak z wielu miejscowości, których historia jest znacznie dłuższa. Jedną z nich jest Gołonóg, położony u stóp wzgórza o tej samej nazwie. Osada ta powstała już w czasach średniowiecznych, na szlaku handlowym wiodącym z Krakowa, przez Sławków, na Śląsk. W latach 1675-78 na wzgórzu w Gołonogu wzniesiono kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Antoniego z Padwy; ufundował go biskup krakowski, Andrzej Trzebicki. Początkowo był skromną raczej budowlą z drewnianą wieżą; murowaną dobudowano dopiero po prawie stu latach. Kolejne modernizacje przeprowadzono w XIX wieku. W efekcie świątynia jest trójnawową bazyliką z barokowymi elementami, jak na przykład hełm wieży czy sygnaturka. Polichromia i wyposażenie wnętrza pochodzą z XIX wieku. Świątynia jest sanktuarium św. Antoniego z Padwy. W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na mur z kamienia wapiennego oraz kryte schody. Zbudowane z warstw wapienia muszlowego Wzgórze Gołonoskie chroni się w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Najwartościowszym obiektem jest oczywiście sam kościół. Poza tym ochronie podlega też cmentarz, którego początki sięgają 1880 roku, oraz starodrzew: aleja kasztanowców, wiekowe klony i lipy. Wzgórze w Gołonogu jest częstym miejscem spacerów mieszkańców Dąbrowy Górniczej. Rozciąga się stąd interesująca panorama. Dominują w niej miejskie zabudowania i fabryki z Hutą „Katowice” na czele. W pogodne dni na południowym horyzoncie wyłaniają się Beskidy z Babią Górą i – rzadko - Tatry.
więcej >>
Kościół św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej
Wycieczki: Kościół św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej
Dąbrowa Górnicza jest miastem młodym – prawa miejskie otrzymała na początku XX wieku. Składa się jednak z wielu miejscowości, których historia jest znacznie dłuższa. Jedną z nich jest Gołonóg, położony u stóp wzgórza o tej samej nazwie. Osada ta powstała już w czasach średniowiecznych, na szlaku handlowym wiodącym z Krakowa, przez Sławków, na Śląsk. W latach 1675-78 na wzgórzu w Gołonogu wzniesiono kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Antoniego z Padwy; ufundował go biskup krakowski, Andrzej Trzebicki. Początkowo był skromną raczej budowlą z drewnianą wieżą; murowaną dobudowano dopiero po prawie stu latach. Kolejne modernizacje przeprowadzono w XIX wieku. W efekcie świątynia jest trójnawową bazyliką z barokowymi elementami, jak na przykład hełm wieży czy sygnaturka. Polichromia i wyposażenie wnętrza pochodzą z XIX wieku. Świątynia jest sanktuarium św. Antoniego z Padwy. W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na mur z kamienia wapiennego oraz kryte schody. Zbudowane z warstw wapienia muszlowego Wzgórze Gołonoskie chroni się w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Najwartościowszym obiektem jest oczywiście sam kościół. Poza tym ochronie podlega też cmentarz, którego początki sięgają 1880 roku, oraz starodrzew: aleja kasztanowców, wiekowe klony i lipy. Wzgórze w Gołonogu jest częstym miejscem spacerów mieszkańców Dąbrowy Górniczej. Rozciąga się stąd interesująca panorama. Dominują w niej miejskie zabudowania i fabryki z Hutą „Katowice” na czele. W pogodne dni na południowym horyzoncie wyłaniają się Beskidy z Babią Górą i – rzadko - Tatry.
więcej >>
Nawa boczna
Wycieczki: Kościół św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej
Dąbrowa Górnicza jest miastem młodym – prawa miejskie otrzymała na początku XX wieku. Składa się jednak z wielu miejscowości, których historia jest znacznie dłuższa. Jedną z nich jest Gołonóg, położony u stóp wzgórza o tej samej nazwie. Osada ta powstała już w czasach średniowiecznych, na szlaku handlowym wiodącym z Krakowa, przez Sławków, na Śląsk. W latach 1675-78 na wzgórzu w Gołonogu wzniesiono kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Antoniego z Padwy; ufundował go biskup krakowski, Andrzej Trzebicki. Początkowo był skromną raczej budowlą z drewnianą wieżą; murowaną dobudowano dopiero po prawie stu latach. Kolejne modernizacje przeprowadzono w XIX wieku. W efekcie świątynia jest trójnawową bazyliką z barokowymi elementami, jak na przykład hełm wieży czy sygnaturka. Polichromia i wyposażenie wnętrza pochodzą z XIX wieku. Świątynia jest sanktuarium św. Antoniego z Padwy. W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na mur z kamienia wapiennego oraz kryte schody. Zbudowane z warstw wapienia muszlowego Wzgórze Gołonoskie chroni się w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Najwartościowszym obiektem jest oczywiście sam kościół. Poza tym ochronie podlega też cmentarz, którego początki sięgają 1880 roku, oraz starodrzew: aleja kasztanowców, wiekowe klony i lipy. Wzgórze w Gołonogu jest częstym miejscem spacerów mieszkańców Dąbrowy Górniczej. Rozciąga się stąd interesująca panorama. Dominują w niej miejskie zabudowania i fabryki z Hutą „Katowice” na czele. W pogodne dni na południowym horyzoncie wyłaniają się Beskidy z Babią Górą i – rzadko - Tatry.
więcej >>
Nawa główna
Wycieczki: Kościół św. Antoniego w Dąbrowie Górniczej
Dąbrowa Górnicza jest miastem młodym – prawa miejskie otrzymała na początku XX wieku. Składa się jednak z wielu miejscowości, których historia jest znacznie dłuższa. Jedną z nich jest Gołonóg, położony u stóp wzgórza o tej samej nazwie. Osada ta powstała już w czasach średniowiecznych, na szlaku handlowym wiodącym z Krakowa, przez Sławków, na Śląsk. W latach 1675-78 na wzgórzu w Gołonogu wzniesiono kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny i św. Antoniego z Padwy; ufundował go biskup krakowski, Andrzej Trzebicki. Początkowo był skromną raczej budowlą z drewnianą wieżą; murowaną dobudowano dopiero po prawie stu latach. Kolejne modernizacje przeprowadzono w XIX wieku. W efekcie świątynia jest trójnawową bazyliką z barokowymi elementami, jak na przykład hełm wieży czy sygnaturka. Polichromia i wyposażenie wnętrza pochodzą z XIX wieku. Świątynia jest sanktuarium św. Antoniego z Padwy. W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na mur z kamienia wapiennego oraz kryte schody. Zbudowane z warstw wapienia muszlowego Wzgórze Gołonoskie chroni się w ramach zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Najwartościowszym obiektem jest oczywiście sam kościół. Poza tym ochronie podlega też cmentarz, którego początki sięgają 1880 roku, oraz starodrzew: aleja kasztanowców, wiekowe klony i lipy. Wzgórze w Gołonogu jest częstym miejscem spacerów mieszkańców Dąbrowy Górniczej. Rozciąga się stąd interesująca panorama. Dominują w niej miejskie zabudowania i fabryki z Hutą „Katowice” na czele. W pogodne dni na południowym horyzoncie wyłaniają się Beskidy z Babią Górą i – rzadko - Tatry.
więcej >>
Poniżej Rycerzowej Wielkiej
Wycieczki: Beskid Żywiecki, Rycerzowa
Rejon masywu Wielkiej Rycerzowej, stanowiący część tzw. Worka Raczańskiego, to (zdaniem wielu) jedna z najładniejszych części Beskidu Żywieckiego. Pokryta gęstymi lasami, dwuwierzchołkowa góra z obszerną polaną wznosi się o 500 m ponad okolicznymi dolinami. Wielka Rycerzowa leży zarazem w głównym grzbiecie Karpat, stanowiącym wododział zlewisk Morza Bałtyckiego i Czarnego oraz grzbiet graniczny Polski i Słowacji. Ku północy od Rycerzowej odchodzą dwa malownicze, boczne grzbiety. W wybitniejszym z nich leży interesujący i widokowy, wyniosły szczyt Muńcuł (1165 m). Widok z hali na Rycerzowej obejmuje sporą część Beskidu Żywieckiego (oryginalnie prezentują się stąd Pilsko i Babia Góra) oraz Śląskiego. Przy dobrej pogodzie widać stąd także Tatry oraz charakterystyczne, postrzępione szczyty niedalekiej Małej Fatry na Słowacji. „Bacówka na Rycerzowej” to sympatyczne schronisko, otwarte w 1975 roku. Posiada 33 miejsca noclegowe, można też tutaj rozbić namiot. Najdogodniejsze szlaki podejściowe w masyw Wielkiej Rycerzowej prowadzą z miejscowości Soblówka (nieco atrakcyjniejsza trasa, znakowana kolorem żółtym oraz wygodniejsza, szczególnie zimą, trasa znakowana kolorem czarnym; każdy z wariantów podejścia zajmuje niespełna 2 g.) Dłuższe są, trwające ok. 4 g., podejścia od północy: ze stacji kolejowej Rycerka (szlak czerwony) oraz z miejscowości Ujsoły przez Muńcuł (szlak zielony, miejscami dość trudny). Z Rycerzowej wędrować możemy również głównym grzbietem na zachód, w stronę masywu Wielkiej Raczy (szlak czerwony; 4,5 – 5 g.) albo w przeciwnym kierunku: wyznakowanym wzdłuż granicy słowackim szlakiem niebieskim udać się na wielogodzinną wędrówkę w masyw góry Oszus. Interesujące są także wycieczki na stronę słowacką. Nieco dłuższa trasa, na którą trzeba poświęcić praktycznie cały dzień, to wyprawa do miejscowości Vychylovka, gdzie znajduje się skansen architektury ludowej oraz kolejka wąskotorowa.
więcej >>
Obiekty i miejsca
Trasy
Wirtualne wycieczki
Panoramy
Wydarzenia
Aktualności
Galerie
Artykuły
Podserwisy
Audiowycieczki
Informacje
Potrawy
Organizatorzy
Użytkownicy
Planer podróży Planer podróży 0
    Przejdź do planera Dodaj pierwszy punkt do planera