WYKONAWCY:
PROGRAM:
Kontrabas, w ramach instrumentów smyczkowych, jest wprawdzie członkiem jednej rodziny, ale, jak się sądzi, pochodzi z jej bocznej linii: m.in. kwartowe odległości między strunami zdradzają przynależność do klanu dawnych wiol. Solowy kontrabas to na estradach koncertowych biały kruk. Artur Schopenhauer, spekulując na temat powiązań między muzyką a światem, pisał, że linia basowa odpowiada materii nieorganicznej, tak jest twarda i ociężała… A jednak! Kontrabas może przemóc prawo grawitacji: eksplodować, lewitować, śpiewać, gnać bez opamiętania.
W romantycznej literaturze kontrabasowej palmę pierwszeństwa dzierży Giovanni Bottesini (1821-1889), zwany „Paganinim kontrabasu”. Pisał utwory wirtuozowskie, parafrazy arii operowych – tak trudne, że wielu kontrabasistów XX wieku uznało je za niewykonalne.
Adolf Mišek (1875-1955) należał do ważnej, późnoromantycznej, czeskiej szkoły kontrabasowej. Jego utwory – wśród nich trzy sonaty – są wysoce indywidualne, świadcząc o jego podwójnym talencie, instrumentalisty i kompozytora.
Frank Proto (ur. 1941) należy do klasyków muzyki kontrabasowej. Sonatę 1963 napisał na potrzeby swego recitalu dyplomowego, nie mogąc znaleźć utworu, który pozwoliłby ukazać całe spektrum możliwości tego „zapuszczonego” instrumentu. Tu znajdziemy liczne jego odcienie – od liryki po jazzujące pizzicato.
Program otworzy kontrabasowa transkrypcja Adagio i Allegro As-dur op. 70 (1849), które Robert Schumann (1810-1856) przeznaczył pierwotnie na róg (choć zostawił też wersję na wiolonczelę) i fortepian.
Koncert odbędzie się 7 maja (niedziela), o godzinie 18.00, Sala Kameralna, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, plac Wojciecha Kilara 1, Katowice.
Serdecznie zapraszamy.
źródło: www.nospr.org.pl