Park Zdrojowy w Jaworzu

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jaworze chwali się tradycją modnego uzdrowiska. Jego początki sięgają mniej więcej połowy XIX wieku. W tym to czasie piękne widoki, świeże powietrze i wyborna żętyca przyciągały gości z Bielska, Cieszyna i z dalszych okolic. Doceniali oni także piękny park, który wciąż pozostaje ozdobą miejscowości jako Park Zdrojowy im. Józefa Piłsudskiego. Stare drzewa, szemrząca woda, place zabaw, amfiteatr i ciekawe zabytki sprawiają, że wizyta w Jaworzu należy do prawdziwych przyjemności.

Historia kurortu

Na pomysł stworzenia w Jaworzu kurortu z prawdziwego zdarzenia wpadli majętni właściciele tej uroczej miejscowości. W połowie XIX wieku byli nimi przedstawiciele rodu Saint Genois d’Anneaucourt; zamieszkali w efektownym pałacu w centrum wsi. Z myślą o kuracjuszach powstały łazienki i pensjonaty; do ich dyspozycji oddano również przypałacowy park. Co prawda nie ma już w Jaworzu uzdrowiska, nie ma dziedziców z arystokratycznymi tytułami, ale pozostał park.

Park

Dużą wartość zachował zarówno układ kompozycyjny parku, jak i bogactwo przyrodnicze. Specjaliści rozpoznają w nim jeszcze ślady barokowego założenia parkowego, które zostało przemodelowane w XIX wieku w stylu krajobrazowym. Główna oś kompozycyjna biegła z zachodu na wschód. W założenie parkowe wkomponowano rosnące tu wcześniej drzewa. Alejki poprowadzono w ich cieniu, przez liczne polanki z samotnymi okazami dendrologicznymi. Obecnie w parku możemy podziwiać 40 gatunków drzew i krzewów. W większości są liściaste, a dominują gatunki krajowe. Po pięknym zapachu łatwo zgadnąć, że rośnie tu najwięcej lip drobnolistnych, ale licznie występują także klony, jawory czy dęby. Ładnym akcentem kolorystycznym są brzozy brodawkowate, topole białe, buki purpurowe i graby. Z gatunków egzotycznych wyróżniają się platany, tulipanowce czy glediczja trójcierniowa. Pośród krzewów pięknymi kwiatami ubarwiają park różaneczniki. Wiele tutejszych drzew to dorodne pomniki przyrody: kilka wiązów górskich przekracza nawet 5 m obwodu. W letnie dni ochłodę można znaleźć nad rozległym stawem z wysepką pośrodku. Dzieci mogą skorzystać z placu zabaw. Wielkim powodzeniem cieszy się fontanna solankowa – ładnie wygląda, a do tego służy zdrowiu. Na terenie parku warto odszukać liczne zabytki. Nad wszystkim góruje katolicki kościół Opatrzności Bożej, w jego pobliżu stoi klasycystyczny pałac dawnych właścicieli Jaworza; przed wejściem na jedną z alejek parkowych wszystkich wita siedzący na ławeczce hrabia Maurycy Saint Genois – twórca uzdrowiska. Wśród drzew skrywa się też pomnik Józefa Piłsudskiego. Po przeciwległej stronie parku do uczestnictwa w imprezach kulturalnych zachęca nowy amfiteatr. Park jest łatwo dostępny dla turystów – z myślą o zmotoryzowanych przygotowano kilka parkingów.

Park Zdrojowy w Jaworzu

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jaworze chwali się tradycją modnego uzdrowiska. Jego początki sięgają mniej więcej połowy XIX wieku. W tym to czasie piękne widoki, świeże powietrze i wyborna żętyca przyciągały gości z Bielska, Cieszyna i z dalszych okolic. Doceniali oni także piękny park, który wciąż pozostaje ozdobą miejscowości jako Park Zdrojowy im. Józefa Piłsudskiego. Stare drzewa, szemrząca woda, place zabaw, amfiteatr i ciekawe zabytki sprawiają, że wizyta w Jaworzu należy do prawdziwych przyjemności.

Historia kurortu

Na pomysł stworzenia w Jaworzu kurortu z prawdziwego zdarzenia wpadli majętni właściciele tej uroczej miejscowości. W połowie XIX wieku byli nimi przedstawiciele rodu Saint Genois d’Anneaucourt; zamieszkali w efektownym pałacu w centrum wsi. Z myślą o kuracjuszach powstały łazienki i pensjonaty; do ich dyspozycji oddano również przypałacowy park. Co prawda nie ma już w Jaworzu uzdrowiska, nie ma dziedziców z arystokratycznymi tytułami, ale pozostał park.

Park

Dużą wartość zachował zarówno układ kompozycyjny parku, jak i bogactwo przyrodnicze. Specjaliści rozpoznają w nim jeszcze ślady barokowego założenia parkowego, które zostało przemodelowane w XIX wieku w stylu krajobrazowym. Główna oś kompozycyjna biegła z zachodu na wschód. W założenie parkowe wkomponowano rosnące tu wcześniej drzewa. Alejki poprowadzono w ich cieniu, przez liczne polanki z samotnymi okazami dendrologicznymi. Obecnie w parku możemy podziwiać 40 gatunków drzew i krzewów. W większości są liściaste, a dominują gatunki krajowe. Po pięknym zapachu łatwo zgadnąć, że rośnie tu najwięcej lip drobnolistnych, ale licznie występują także klony, jawory czy dęby. Ładnym akcentem kolorystycznym są brzozy brodawkowate, topole białe, buki purpurowe i graby. Z gatunków egzotycznych wyróżniają się platany, tulipanowce czy glediczja trójcierniowa. Pośród krzewów pięknymi kwiatami ubarwiają park różaneczniki. Wiele tutejszych drzew to dorodne pomniki przyrody: kilka wiązów górskich przekracza nawet 5 m obwodu. W letnie dni ochłodę można znaleźć nad rozległym stawem z wysepką pośrodku. Dzieci mogą skorzystać z placu zabaw. Wielkim powodzeniem cieszy się fontanna solankowa – ładnie wygląda, a do tego służy zdrowiu. Na terenie parku warto odszukać liczne zabytki. Nad wszystkim góruje katolicki kościół Opatrzności Bożej, w jego pobliżu stoi klasycystyczny pałac dawnych właścicieli Jaworza; przed wejściem na jedną z alejek parkowych wszystkich wita siedzący na ławeczce hrabia Maurycy Saint Genois – twórca uzdrowiska. Wśród drzew skrywa się też pomnik Józefa Piłsudskiego. Po przeciwległej stronie parku do uczestnictwa w imprezach kulturalnych zachęca nowy amfiteatr. Park jest łatwo dostępny dla turystów – z myślą o zmotoryzowanych przygotowano kilka parkingów.

Park Zdrojowy w Jaworzu

Odsłuchaj tekst
Dodaj do planera

Jaworze chwali się tradycją modnego uzdrowiska. Jego początki sięgają mniej więcej połowy XIX wieku. W tym to czasie piękne widoki, świeże powietrze i wyborna żętyca przyciągały gości z Bielska, Cieszyna i z dalszych okolic. Doceniali oni także piękny park, który wciąż pozostaje ozdobą miejscowości jako Park Zdrojowy im. Józefa Piłsudskiego. Stare drzewa, szemrząca woda, place zabaw, amfiteatr i ciekawe zabytki sprawiają, że wizyta w Jaworzu należy do prawdziwych przyjemności.

Historia kurortu

Na pomysł stworzenia w Jaworzu kurortu z prawdziwego zdarzenia wpadli majętni właściciele tej uroczej miejscowości. W połowie XIX wieku byli nimi przedstawiciele rodu Saint Genois d’Anneaucourt; zamieszkali w efektownym pałacu w centrum wsi. Z myślą o kuracjuszach powstały łazienki i pensjonaty; do ich dyspozycji oddano również przypałacowy park. Co prawda nie ma już w Jaworzu uzdrowiska, nie ma dziedziców z arystokratycznymi tytułami, ale pozostał park.

Park

Dużą wartość zachował zarówno układ kompozycyjny parku, jak i bogactwo przyrodnicze. Specjaliści rozpoznają w nim jeszcze ślady barokowego założenia parkowego, które zostało przemodelowane w XIX wieku w stylu krajobrazowym. Główna oś kompozycyjna biegła z zachodu na wschód. W założenie parkowe wkomponowano rosnące tu wcześniej drzewa. Alejki poprowadzono w ich cieniu, przez liczne polanki z samotnymi okazami dendrologicznymi. Obecnie w parku możemy podziwiać 40 gatunków drzew i krzewów. W większości są liściaste, a dominują gatunki krajowe. Po pięknym zapachu łatwo zgadnąć, że rośnie tu najwięcej lip drobnolistnych, ale licznie występują także klony, jawory czy dęby. Ładnym akcentem kolorystycznym są brzozy brodawkowate, topole białe, buki purpurowe i graby. Z gatunków egzotycznych wyróżniają się platany, tulipanowce czy glediczja trójcierniowa. Pośród krzewów pięknymi kwiatami ubarwiają park różaneczniki. Wiele tutejszych drzew to dorodne pomniki przyrody: kilka wiązów górskich przekracza nawet 5 m obwodu. W letnie dni ochłodę można znaleźć nad rozległym stawem z wysepką pośrodku. Dzieci mogą skorzystać z placu zabaw. Wielkim powodzeniem cieszy się fontanna solankowa – ładnie wygląda, a do tego służy zdrowiu. Na terenie parku warto odszukać liczne zabytki. Nad wszystkim góruje katolicki kościół Opatrzności Bożej, w jego pobliżu stoi klasycystyczny pałac dawnych właścicieli Jaworza; przed wejściem na jedną z alejek parkowych wszystkich wita siedzący na ławeczce hrabia Maurycy Saint Genois – twórca uzdrowiska. Wśród drzew skrywa się też pomnik Józefa Piłsudskiego. Po przeciwległej stronie parku do uczestnictwa w imprezach kulturalnych zachęca nowy amfiteatr. Park jest łatwo dostępny dla turystów – z myślą o zmotoryzowanych przygotowano kilka parkingów.

Wyświetlenia:  190
Obiekty na szlaku
Dębowiec
W centrum wsi znajduje się tężnia. Jest to drewniana budowla o okrągłym kształcie i wysokości 3,5 metra. Do niej ze specjalnego zbiornika tłoczna jest solanka, która spływa po gałązkach tarniny. Osoby chcące wdychać leczniczą mgiełkę mogą przebywać zarówno w środku budowli, jak i spacerować lub siedzieć na ławeczkach wokół niej. Samo przebywanie w najbliższej okolicy tężni umożliwia inhalację, podobną do tej nad Bałtykiem. Z powodu wybitnych walorów solanki, tutejsza inhalacja uchodzi jednak za znacznie lepszą.
Skoczów
Jak w skrócie opisać Kaplicówkę w Skoczowie? Po pierwsze: Kaplicówka to niewysokie wzgórze (blisko 400 metrów n.p.m.), z którego roztacza się piękna panorama Skoczowa i Beskidu Śląskiego. Po drugie: Kaplicówka to miejsce czci św. Jana Sarkandra, z kaplicą poświęconą temu męczennikowi. Po trzecie: Kaplicówka to miejsce pamięci o Janie Pawle II, który 22 maja 1995 roku odprawił na niej Mszę Świętą dla 250 tysięcy wiernych.
Górki Wielkie
Centrum Kultury i Sztuki „Dwór Kossaków”, prowadzone przez Fundację im. Zofii Kossak, otwarto oficjalnie w 2010 roku, w Górkach Wielkich. W tej niewielkiej miejscowości znana pisarka i działaczka społeczna spędziła dużą część swojego życia. Centrum przyjęło więc za zadanie prezentację życia i twórczości Zofii Kossak i jej rodziny, a także prowadzenie działalności edukacyjnej i kulturalnej. Szczególnie znany jest cykl imprez kulturalnych „Artystyczne lato u Kossaków”.
Rudzica
Będąc w rejonie Bielska-Białej odwiedzić można m.in. położoną kilkanaście km od miasta miejscowość Rudzica, w której znajduje się galeria malarza Floriana Kohuta. Głównym motywem prac artysty jest okoliczna przyroda, a także polne strachy. Obok galerii, przyciągającej gości z kraju i zagranicy, powstała także ekspozycja strachów, zaś corocznie, w końcu maja, odbywa się tu Dzień Stracha Polnego z korowodem i konkursem.
Rudzica
W Rudzicy na Pogórzu Cieszyńskim szczególną czcią obdarzany jest św. Wendelin, którego imię nosi leśna dolinka oraz niewielka kapliczka, zbudowana w pobliżu źródełka o cudownych właściwościach. Kult średniowiecznego zakonnika, popularnego w dalekich krajach niemieckich, dotarł na Śląsk Cieszyński w XIX wieku. W 1876 roku stanęła w Rudzicy kaplica, do której obecnie pielgrzymują wierni nawet z odległych stron.
Jasienica
Punkt informacji Turystycznej, Gminny Ośrodek Kultury w Jasienicy mieszczą się na ulicy Modrzewiowej. W punkcie można otrzymać materiały informacyjne na temat atrakcji turystycznych gminy, a także bazy noclegowej i gastronomicznej.
Jaworze
Muzeum Fauny i Flory Morskiej i Śródlądowej w Jaworzu Średnim jest ewenementem w skali kraju. Działa przy Gimnazjum nr 1 i istnieje dzięki zaangażowaniu uczniów i nauczycieli tej szkoły. Powstało dzięki hojności jednego z mieszkańców – bosmana Erwina Pasternego. Podarował on przygotowane przez siebie zbiory fauny i flory mórz południowych swojej dawnej szkole. W 2011 r. narodziły się plany budowy nowoczesnego budynku Muzeum.
Jaworze
Punkty Informacji Turystycznej w Jaworzu i Ośrodek Promocji Gminy Jaworze mieszczą się na ulicy Wapienickiej 25 oraz Zdrojowej 111. W punkcie można otrzymać materiały informacyjne na temat atrakcji turystycznych gminy, a także bazy noclegowej i gastronomicznej.
Jaworze
Jaworze chwali się tradycją modnego uzdrowiska. Jego początki sięgają mniej więcej połowy XIX wieku. W tym to czasie piękne widoki, świeże powietrze i wyborna żętyca przyciągały gości z Bielska, Cieszyna i z dalszych okolic. Doceniali oni także piękny park, który wciąż pozostaje ozdobą miejscowości jako Park Zdrojowy im. Józefa Piłsudskiego. Stare drzewa, szemrząca woda, place zabaw, amfiteatr i ciekawe zabytki sprawiają, że wizyta w Jaworzu należy do prawdziwych przyjemności.
Jaworze
Kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Opatrzności Bożej w Jaworzu ufundował w 1802 roku baron Arnold Saint Genois d’Anneaucourt. Był on pierwszym z tego rodu właścicielem Jaworza. Świątynię zbudowano w stylu klasycystycznym. Z zewnątrz wzrok przyciąga centralnie usytuowana elegancka kopuła. Przy kościele znajduje się cmentarz parafialny. Ciekawym jego fragmentem jest zakątek z nagrobkami właścicieli uzdrowiska z XVIII i XIX wieku.
Jaworze
Kościół ewangelicki w Jaworzu, na Śląsku Cieszyńskim, został wzniesiony jako jeden z pierwszych po wydaniu patentu tolerancyjnego przez cesarza Józefa II. Budynek Domu Modlitwy udało się postawić już w latach 1782-1786. Jego fundatorami byli ówcześni właściciele Jaworza – hrabiowie Laschowscy. Kościół jest bezstylowy. Na przykościelnym cmentarzu leżą znani odnowiciele uzdrowiska w Jaworzu: Zygmunt i Jerzy Czopowie.
Jaworze
Pałac w Jaworzu znajduje się na terenie pięknego parku Zdrojowego, obecnie noszącego imię marszałka Józefa Piłsudskiego. Klasycystyczne zabudowania wzniesiono pod koniec XVIII wieku, kiedy gospodarzami całego Jaworza byli przedstawiciele rodu Laszowskich. Wkrótce tutejsze dobra przeszły w ręce rodu de Saint Genois d’Anneaucourt, który zasłynął z urządzenia w Jaworzu modnego uzdrowiska. Obecnie pałac mieści Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy.
Pogoda
Katowice