Koncert NOSPR / Boon Hua Lien / Juan Perez Floristan / "Muzyka polska za mało znana"

Dyrygent: Boon Hua Lien

Wykonawcy:

• NOSPR
  
• Juan Perez Floristan fortepian
  
• Marcin Majchrowski komentator

Program:

• Stefan Kisielewski – Polka z obrazka baletowego Niedziela nad Wisłą (6')
• Sergiusz Prokofiew – I Koncert fortepianowy Des-dur op. 10 (16')
• Igor Strawiński – Suita z baletu Ognisty ptak (1919 r.) (25')

Koncert transmitowany online na kanale youtube

Nad baletem Niedziela nad Wisłą pracował Stefan Kisielewski (1911–1991) w roku 1956. I tyle tylko wiadomo o utworze. Tytuł każe przypuszczać, że inspiracją był wiersz zamieszkującego po sąsiedzku Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Z baletu ostała się jedynie Polka. „Muzyka tej pięciominutowej kompozycji – pisze Małgorzata Gąsiorowska w swojej monografii o Kisielewskim, wydanej w 2011 roku – w sposób niezwykle sugestywny wywołuje obrazki niczym z jakiegoś felietonu Wiecha poprzez wesoły temat pierwszy przejmowany przez różne instrumenty, quasi-marszowy temat drugi przywodzący na myśl przemarsz orkiestry strażackiej, jakieś dźwiękowe podchody i wreszcie powrót obu tematów w repryzie, po pełnym dźwiękowych przygód przetworzeniu. Żart muzyczny, a z jaką maestrią uczyniony!”.

„Bezwstydny”, „futbolowy” – takimi epitetami konserwatywni krytycy powitali I Koncert fortepianowy Des-dur op. 10 (1912) Siergieja Prokofiewa (1891–1953). Dyrektor Konserwatorium Moskiewskiego, Siergiej Taniejew, też nie przebierał w słowach: „Ta energiczna, rytmiczna, szorstka, ordynarna, prymitywna kakofonia nie zasługuje na miano muzyki!”. A jednak, w porównaniu z prawdziwie „futurystycznymi” utworami na fortepian solo (Etiudy op. 2, 1909; Sarkazmy op. 17, 1912–1914), w Koncercie – pierwszym dojrzałym dziele Prokofiewa – przeważa pogodny duch neoklasyczny, który nie kłóci się z wszechobecną ironią (szeroki temat główny parodiuje rozlewny wstęp z Koncertu b-moll Czajkowskiego). Ale jest też drugie dno: część środkowa wprowadza ton nieoczekiwanie przejmujący, nawet tragiczny, z pewnością całkiem serio. Ciekawa jest forma tej kompozycji, będąca jakby skrzyżowaniem allegra sonatowego z cyklem trzyczęściowym.

Po paryskiej premierze Ognistego ptaka (1910) nikomu nieznany wcześniej Igor Strawiński (1882–1971) od razu znalazł się w gronie klasyków. Libretto, oparte na motywach baśni rosyjskich, opowiada o Kościeju, w swym czarnoksięskim ogrodzie więżącym księżniczki, i Carewiczu, który, oszczędzając życie Ognistego ptaka, zyskał sojusznika. Z jego pomocą Kościej zostanie pokonany. Kaligraficzny rysunek formy, bogata, ale zdyscyplinowana, instrumentacja – to efekt studiów Strawińskiego u Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Suitę kompozytor zestawił z najważniejszych partii baletu, komponując dodatkowo łącznik między Kołysanką Ognistego ptaka a Finałem. Tak powstała wspaniała cezura przed wielkim crescendo (jakby na wzór Wielkiej Bramy Kijowskiej, wieńczącej Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego). Strawiński, później o wiele bardziej powściągliwy, tak majestatycznego finału już nie napisze.

Koncert pod patronatem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego w ramach przedsięwzięcia TUTTI.pl promującego wykonawstwo muzyki polskiej.

Koncert odbędzie się 18 lutego (niedziela), o godzinie 12:00, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Sala Koncertowa, plac Wojciecha Kilara 1, Katowice.

Serdecznie zapraszamy.

źródło: www.nospr.org.pl