Szczegóły atrakcji turystycznej
Kościół garnizonowy pw. św. Barbary w Gliwicach
Obecny budynek kościoła garnizonowego pod wezwaniem św. Barbary w Gliwicach został ufundowany w połowie XIX wieku przez miejscową wspólnotę protestancką. Wcześniej (od 1482 r.) na jego miejscu stała drewniana świątynia katolicka, w latach 1809-1860 współdzielona z ewangelikami. Kościół garnizonowy św. Barbary jest okazałą, ceglaną bazyliką, nawiązującą stylowo do sztuki włoskiego trecenta i quattrocenta. Jego projektantem był wybitny architekt, Friedrich August Stüler.
Historia kościoła garnizonowego
Kościół garnizonowy św. Barbary w Gliwicach stoi w centrum miasta, przy ul. Dworcowej. Ulica ta w drugiej połowie XIX wieku, po otwarciu dworca kolejowego, stała się najbardziej reprezentacyjną w mieście; wcześniej biegł nią ważny trakt handlowy. Pewnie dlatego już pod koniec XV stulecia stanął przy nim, poza ówczesnymi granicami miasta, kościółek poświęcony świętej Barbarze. Pod koniec XVIII wieku Gliwice wkroczyły w okres dynamicznej industrializacji. Napłynęło wówczas do miasta sporo protestantów. Pruskie władze w 1809 roku nakazały, aby w kościele św. Barbary odprawiano zarówno nabożeństwa katolickie, jak i protestanckie, a po kilku latach przekazały świątynię w całkowite władanie ewangelików. Jednak w połowie XIX wieku stan kościoła zagrażał już wiernym, dlatego postanowiono wznieść świątynię nową, murowaną.
Budowa świątyni
Jej projekt przygotował słynny i niezwykle płodny architekt pruski, Friedrich August Stüler. Znany jest on jako autor m.in. gmachu Nowego Muzeum w Berlinie, uniwersytetu w Królewcu, Muzeum Narodowego w Sztokholmie czy Nowego Ratusza we Wrocławiu. Kościół zbudowano w latach 1855-59. Został jednak oddany do użytku w roku 1863, ze względu na problem z budową wieży. Służył on gliwickim ewangelikom aż do zakończenia II wojny światowej. Następnie przejęło go polskie duszpasterstwo wojskowe. W 1993 roku erygowano parafię pod wezwaniem św. Barbary.
Charakterystyka kościoła
Kościół garnizonowy św. Barbary jest ceglaną, trójnawową bazyliką. Wolnostojąca, czworoboczna wieża, zwieńczona ostrosłupowym hełmem, znajduje się po północno-wschodniej stronie budynku. W obszernym wnętrzu widzimy empory wsparte na filarach z ozdobnymi kapitelami oraz oryginalne, XIX-wieczne witraże. Miejsce (w otoczeniu świątyni), na którym stał kiedyś ołtarz starego kościoła św. Barbary, zostało upamiętnione kamiennym krucyfiksem, ufundowanym przez pastora Roberta Sigismunda Beera (żyjącego w latach 1839-73).
Kościół garnizonowy pw. św. Barbary w Gliwicach, fot. Zdzisław Daniec
Lokalizacja
ulica Św. Barbary 2
44-100 Gliwice
Gmina: Gliwice
Region turystyczny: Aglomeracja Górnośląska
Lokalizacja: w mieście, w centrum miasta
Kontakt
: 32 231 38 19
: swietabarbara@poczta.fm
: www.swbarbara.cba.pl
Informacje ogólne
: kościoły
Ceny i udogodnienia
: Wstęp wolny
Dostępność
: cały rok
Nie jesteś zalogowany. Aby skorzystać z planera podróży musisz się zalogować.
Audiowycieczki z tego miasta
Zapraszamy na przygotowaną specjalnie dla dzieci audiowycieczkę po Gliwicach!
Wir laden Sie herzlich zu einer Audiotour durch Gliwice ein!
Tematy na forum
Pliki dźwiękowe
W pobliżu
Monumentalny i surowy gmach dawnego Teatru Miejskiego w Gliwicach mieścił niegdyś jedną z najlepszych placówek tego rodzaju na Śląsku. Gliwicka scena powstała pod koniec XIX w., a w latach międzywojennych stanowiła część Górnośląskiego Teatru Trzech Miast. Budynek uległ częściowemu spaleniu w 1945 r., gdy podłożyli pod nim ogień czerwonoarmiści. Lata 90. XX w. przyniosły rewitalizację gliwickiej sceny, która – nazwana „Ruinami” – stała się miejscem wielu przedsięwzięć kulturalnych.
Na rogu ulic Zwycięstwa i Kłodnickiej stoi jeden z najładniejszych budynków w Gliwicach – to gmach dawnego hotelu „Schlesischer Hoff” („Śląski Dwór”), w którym obecnie mieści się Hotel „Diament”. Budowlę ukończono w 1896 roku. Eklektyczny wygląd nadają mu elementy stylowe zapożyczone z renesansu, manieryzmu i baroku. Na początku XX wieku „Schlesischer Hoff” był najbardziej reprezentacyjnym hotelem w Gliwicach.
Budynek dawnego Domu Tekstylnego Weichmanna (po niem. Seidenhaus Weichmann) w Gliwicach mimo niewielkich rozmiarów zaliczany jest do najciekawszych realizacji architektonicznych w mieście nad Kłodnicą. Gmach wzniesiono w latach 1921-1922 przy ul. Zwycięstwa (ówczesnej Wilhelmstrasse), a zaprojektował go jeden z najwybitniejszych architektów XX stulecia - Erich Mendelsohn, którego dzieła podziwiane są na całym świecie.
Przez stulecia władze miejskie Gliwic urzędowały w budynku ratusza, który do dnia dzisiejszego stoi na środku rynku. Obecnie główną siedzibą władz miasta jest potężny gmach dawnego hotelu „Haus Oberschlesien” (czyli „Dom Górnośląski”). Budynek wznosi się przy ulicy Zwycięstwa, łączącej Stare Miasto z dworcem kolejowym. Eklektyczna w duchu budowla została postawiona w latach 20. ubiegłego stulecia, a rozsławił ją w jednej ze swoich powieści Horst Bienek.
Ulica Zwycięstwa w Gliwicach została wytyczona w latach 1875-80. Od początku istnienia do 1945 roku nosiła miano Wilhelmstrasse. Z czasem stała się reprezentacyjną ulicą miasta, prowadzącą od Rynku do dworca kolejowego. Zachowało się przy niej wiele okazałych kamienic, reprezentujących różne style historyzujące oraz zabytki modernistyczne z tzw. Domem Tekstylnym Weichmanna projektu Ericha Mendelsohna na czele.
"Szarą Chemią” zwykło się nazywać budynek Wydziału Chemii Politechniki Śląskiej przy ul. ks. Marcina Strzody. Pierwotnie wzniesiono go w 1911 roku jako szkołę średnią dla chłopców i dziewcząt. Budowlę zaprojektowano w stylu neorenesansu niemieckiego, a swoje dzisiejsze popularne miano zawdzięcza licowaniu ścian szarą cegłą. W latach 20. ubiegłego wieku szkołę rozbudowano o jedno skrzydło - tym razem w stylu wczesnego modernizmu.
Szlak Kulinarny Śląskie Smaki
Zobacz również
Noclegi
QUBUS HOTEL Gliwice to trzygwiazdkowy w pełni klimatyzowany obiekt położny w centrum miasta.
Gastronomia
Dania wegetariańskie, wegańskie, bezglutenowe. RESTAURACJA CHWILOWO NIECZYNNA, POSZUKIWANA NOWA LOKALIZACJA.