Rynek w Złotym Potoku

W Złotym Potoku, pięknie położonej nad Wiercicą jurajskiej miejscowości, turysta nie może narzekać na brak atrakcji – tereny te słyną z walorów krajobrazowych, a i zabytków nie brakuje. W centrum wioski warto zatrzymać się przez moment na z dbałością odrestaurowanym rynku, znanym pod nazwą placu św. Jana Chrzciciela. Zwiedzenia godny jest kościół parafialny, sam zaś plac zdobi ładna studnia i ciekawa spiżowa figura „Nosiwódki”.

Historia Złotego Potoku

Złoty Potok (nazwa ta obowiązuje od niedawna), w zgodnej opinii większości turystów znajduje się w gronie najbardziej malowniczo położonych miejscowości na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Wieś należy do gminy Janów, a jej zabudowania rozłożyły się w górnej, wyjątkowo efektownej, części Doliny Wiercicy. Miejscowość może się też pochwalić długą i interesującą historią. Ślady grodziska wskazują na obecność ludzi na tym terenie już w czasach wczesnośredniowiecznych. Początki osady sięgają natomiast XII stulecia. Pod koniec XIII wieku miał tu już stać pierwszy, murowany kościół. Przez kilka stuleci okolice pozostawały we władaniu dwóch rodów, Jelitczyków i Szreniawitów, później dziedzicami Potoku byli m.in. Silniccy, Korycińscy czy Koniecpolscy. W połowie XIX wieku z Potokiem związali się Krasińscy, których najwybitniejszym reprezentantem był poeta Zygmunt Krasiński. Po nich majątek przejęli Raczyńscy, wywierając trwałe piętno na obliczu miejscowości. Tak długa historia zaowocowała wieloma zabytkami, z których najcenniejszym jest, z pewnością, dworek Krasińskich i pałac Raczyńskich.

Kościół św. Jana Chrzciciela

Bardzo interesujący jest także pełen pamiątek przeszłości kościół św. Jana Chrzciciela. Kościół stoi w północnej części złotopotockiego rynku, który obecnie nosi miano placu św. Jana Chrzciciela. Plac ten, o nieregularnych kształtach, znajduje się na prawym brzegu Wiercicy. Po niedawnej renowacji prezentuje się wyjątkowo okazale. Nieopodal świątyni znajdziemy kamienną figurę Chrystusa, upamiętniającą pielgrzymkę mieszkańców wioski do Częstochowy, w 1922 roku.

Studnia i spiżowa figurka

Dalej na południe widzimy zadaszoną studnię, której wnętrze ozdobiono herbami niegdysiejszych posiadaczy Złotego Potoku. W pobliżu stoi też budynek dawnej straży pożarnej, założonej przez hrabiego Raczyńskiego. Najciekawszy jest jednak wijący się od studni „niebieski potok”, nad którym przerzucono niewielki mostek. To, co prawda, pomalowana kostka granitowa, ale symbolicznie nawiązuje do nazwy miejscowości. W „potoku” zaś brodzi „nosiwódka”, czyli spiżowa figura niosącej wodę w wiadrach dziewczyny, u której stóp spostrzegawczy odnajdą wąsatego raka. Rzeźba jest dziełem znanego częstochowskiego artysty, Jerzego Kędziory.