Eurydyka – Pieta. Pierwsza w Polsce przekrojowa wystawa Brachy L. Ettinger

Na pierwszą w Polsce indywidualną i przekrojową wystawę uznanej w świecie artystki Brachy L. Ettinger zapraszają od 7 lipca Muzeum Śląskie oraz Uniwersytet Śląski. Artystka jest przedstawicielką tzw. drugiego pokolenia, córką ocalałych z Holocaustu polskich Żydów. Uważana jest obecnie za jedną z wiodących postaci Nowego Malarstwa Europejskiego.

Na eskpozycji Eurydyka – Pieta, prezentowane będą prace z ostatnich trzech dekad jej twórczości nawiązujące do motywu straty i miłości w kontekście okrucieństw wojny i pamięci o tragedii Holocaustu.

Dzieła artystki pokazywane były w takich instytucjach jak Centrum Pompidou w Paryżu, Muzeum KIASMA w Helsinkach, ICA w Bostonie, National Museum for Women in the Arts w Waszyntonie, Whitechapel w Londynie, Art Gallery of New South Wales w Sydney, Villa Medici w Rzymie, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Obrazom olejnym prezentowanym na wystawie Eurydyka – Pieta, nad którymi praca trwa niejednokrotnie przez wiele lat, będą towarzyszyć rysunki z całego okresu twórczości, a także trzy instalacje wideo. Ważnym elementem są również notesy ukazujące zalążki procesu twórczego i myśli teoretycznej Brachy L. Ettinger, dokumentujące również jej pracę psychoanalityczną.

Twórczość Brachy Ettinger dotyka tematyki osobistej, traumy, pamięci, nieświadomości, kobiecego upodmiotowienia oraz przejścia od niewidzialności do widzialności. Jej psychoanalityczne podejście do abstrakcji wydobywające niejednoznaczność obrazu wiąże się z wieloletnim procesem nakładania kolejnych warstw farby, gdzie zamalowywanym „wyjściowym materiałem” są często fotografie lub ich fragmenty, zaczerpnięte z rodzinnych archiwów, materiałów prasowych bądź publikacji historycznych, przedstawiające kobiety i dzieci – ofiary Shoah. Proces ten nie jest jednak przykrywaniem bolesnego obrazu czy zacieraniem śladów, lecz raczej gestem nakierowanym na zbliżenie się do niego. Forma abstrakcyjna – kolor, światło, linia – operuje na traumatycznym przekazie, niejako przepracowując go i przetwarzając. Widz doświadcza obrazu jako poświaty wyzierającej spod półprzezroczystych warstw nakładanych przez lata delikatnymi, „głaszczącymi” ruchami w procesie malowania, które „pamięta” rany.

Bracha Lichtenberg Ettinger (ur. 1948 w Tel Awiwie) – artystka interdyscyplinarna, teoretyczka kultury, wykładowczyni European Graduate School oraz praktykująca psychoanalityczka. Obecnie dzieli swój czas pomiędzy Tel Awiw i Paryż, gdzie mieszka i pracuje. Ettinger podejmuje w swojej twórczości tematykę traumatycznej historii, zbiorowej i indywidualnej pamięci oraz ich przetwarzania w kontekście abstrakcji i figuratywności. Jednocześnie w środowisku akademickim uznana jest za jedną z głównych teoretyczek współczesnej psychoanalizy lacanowskiej i różnicy płciowej. Jej myśl, związana z zagadnieniami podmiotowości, kobiecości, nieświadomości, pamięci i traumy, pojawia się jako narzędzie analizy we współczesnej krytyce literackiej i filmowej, teorii kultury, historii sztuki oraz w badaniach na przecięciu etyki i estetyki. Jest autorką licznych artykułów naukowych, których część została zebrana m.in. w monografiach Matrix. Halal(a) – Lapsus. Notes on Painting 1985–1992 (MoMA, Oxford 1993), The Matrixial Borderspace (University of Minnesota Press 2006) oraz And My Heart Wound-Space (University of Leeds Press 2015).

Najważniesze wystawy indywidualne to m.in. And My Heart, Wound-Space Within Me. Eurydice – Medusa podczas XIV Biennale w Stambule (2015), a także wystawy w Musée des Beaux-Arts w Angers, Casco w Utrechcie, Fundació Antoni Tàpies w Barcelonie, Muzeum Zygmunta Freuda w Londynie, BOZAR – Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Muzeum Izraelskim w Jerozolimie, Musée des Beaux-Arts w Calais, MoMA w Oksfordzie, Le Nouveau Musée w Villeurbanne, Museum of Art w Pori oraz The Drawing Center w Nowym Jorku.

Kuratorka: dr Anna Chromik
Koordynator: Łukasz Adamski

Wystawa potrwa do 2 września, Muzem Śląskie w Katowicach, al. W. Korfantego 3.

Serdecznie zapraszamy.

źródło: www.muzeumslaskie.pl