NOSPR - AUKSO

DYRYGENT: Marek Moś 

WYKONAWCY:

• AUKSO
• Aleksandra Zamojska sopran
• Armin Gramer kontratenor

PROGRAM

• Antonio Vivaldi – Stabat Mater RV 621 na alt, zespół smyczkowy i basso continuo
• Giovanni Battista Pergolesi – Stabat Mater na sopran, alt, zespół smyczkowy i organy

Orkiestra AUKSO już po raz trzeci podejmie w swoich koncertach tematykę wielkotygodniową. Poprzednio sięgała do twórczości najnowszej, do utworów, które obok treści pasyjnych przekazywały też refleksje dotyczące naszych czasów. Tym razem w Wielką Sobotę zabrzmi muzyka późnobarokowa. Obydwa dzieła należą do opracowań trzynastowiecznej sekwencji Jacopona da Todi, opisującej cierpienie Marii, matki Jezusa stojącej pod Krzyżem i patrzącej na mękę i śmierć Syna.

Dzieło Vivaldiego (1712), emanujące powagą i wzruszającym liryzmem, odnalezione zostało w latach 30-tych XX wieku przez włoskiego kompozytora Alfreda Casellę w archiwach biblioteki w Turynie. Wiodąca rola w 8 powolnych częściach utworu powierzona została głosowi altowemu (we współczesnych realizacjach podejmują ją także kontratenorzy).

Niemal ćwierć wieku później (1736) powstała kompozycja Pergolesiego, zamówiona dla zgromadzenia działającego przy kościele Santa Maria dei Sette Dolori w Neapolu. Obok opery komicznej La serva padrona, Stabat Mater rozsławiła nazwisko zmarłego wkrótce po jej ukończeniu kompozytora (miał wówczas 26 lat). Wiemy jednak także, że wzbudzała zarówno entuzjazm, jak dezaprobatę (m. in. Padre Martiniego). Na tle twórców szkoły neapolitańskiej Pergolesi wyróżniał się nowatorskim podejściem do wyrażania emocji w muzyce, w czym przekroczył tradycyjne ramy wyznaczone w tym czasie dla muzyki kościelnej. Purystom nie podobało się włączanie do religijnej kompozycji środków stosowanych w operze, neapolitańska publiczność natomiast, której w czasie Wielkiego Postu odmawiano przedstawień teatralnych, przyjęła propozycję młodego kompozytora z zadowoleniem, pięknego śpiewu łaknęła wszak jak powietrza. Obraz Matki Boskiej płaczącej pod Krzyżem zainspirował kompozytora do użycia muzycznej ekspresji, bliskiej naturalnemu wyrazowi emocji. Motywy linii melodycznej oraz zastosowane w niej ozdobniki mogą momentami kojarzyć się z łkaniem, westchnieniem, drżeniem, okrzykiem bólu, harmonia z kolei obfitująca, ponad miarę przyjętą w tamtych czasach, w tzw. dźwięki obce, będące źródłem dodatkowych dysonansów, skojarzenia te jeszcze bardziej pogłębia. Nie można przy tym odmówić młodemu twórcy znajomości barokowych technik kontrapunktycznych, co łącznie stawia jego dzieło w gronie najwybitniejszych w tym gatunku

Koncert odbędzie się 15 kwietnia (sobota), o godzinie 19.30, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, sala koncertowa, plac Wojciecha Kilara 1, Katowice.

Serdecznie zapraszamy.

źródło: www.nospr.org.pl