Utworzony przez:  Edward Wieczorek
Data dodania:  2018-05-04

Przyrów

Wieś gminna, nad Wiercicą, pprawym dopływem Warty, na obszarze Niecki Włoszczowskiej, przy drodze z Żarek do Radomska (DW 793, 784), 38 km na płn. wsch. od Częstochowy, ok. 1,2 tys. mieszk. Miasto lokowane w 1369 r. na gruntach wsi Komorno, istniejącej już w XIII w. Równocześnie z miastem erygowano parafię. Miasto w 1564 dostało prawo 3 jarmarków, ale rozwijało się niezbyt intensywnie tracąc na konkurencji z Mstowem i Częstochową. Rozwój miasta zahamował najazd szwedzki i zniszczenie w 1656 r. Oddalenie od linii kolejowej i postępująca agraryzacja spowodowała utratę praw miejskich w 1870 r. W czasie II wojny światowej doszło tu do bezprecedensowego mordu: 8.01.1945 r. własowcy spalili żywcem 43 mieszkańców w drewnianym budynku Franciszka Deski. W miejscu tym stoi teraz pomnik. Najcenniejszym obiektem wsi jest kościół filialny Mikołaja, z pocz. XVI w., murowany z kamienia łamanego, kryty gontowym dachem, zbudowany w miejscu rozebranego drewnianego kościoła z XIII w. (po powstaniu miasta siedzibę parafii przeniesiono do kościoła św. Doroty). Wewnątrz znajdują się barokowe rzeźby i obrazy. W centrum Przyrowa wznosi się neogotycki kościół NMP Szkaplerznej z lat 1908-1911, konsekrowany w 1911 r. Wówczas też rozebrano dotychczasowy kościół św. Doroty (parafia jest nadal pod wezwaniem św. Doroty). We wnętrzu barokowe ołtarze i ambona z XVIII w i figura Chrystusa Frasobliwego z XVI w. W Przyrowie zachowała się zabudowa z XIX w., przy rynku – murowana, w przyległych ulicach także sporo zabudowy drewnianej.
3 km na płd. zach. leży rezerwat przyrody „Wielki Las” w obrębie Parku Krajobrazowego „Stawki”.

 

Wyświetlenia:  10