Podlesie to wieś w gminie Lelów, leżąca na obszarze Niecki Włoszczowskiej, sąsiadującej z Wyżyną Krakowsko-Częstochowską. Na terenie miejscowości znajduje się interesujący zespół zabytków architektury, stanowiących pamiątkę zarówno po tutejszym ośrodku dóbr szlacheckich, jak i związanych z parafią. Drewniany kościół św. Idziego pochodzący z XVIII w. stanowi jeden z obiektów na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.
Podlesie to jedna z najstarszych, średniowiecznych osad na terenie dzisiejszej ziemi częstochowskiej. Tutejsza parafia powstała najprawdopodobniej w drugiej połowie XIII w., a należała do dekanatu irządzkiego (lelowskiego). Znajdujący się dzisiaj w miejscowości kościół nie jest pierwszą świątynią na tym miejscu. Pierwotną wzniesiono na przełomie XIII i XIV w., a w dokumentach pisanych wspominana jest po raz pierwszy w 1327 r. Świątynia ta spalona została przez Szwedów w 1657. Kolejny kościół ufundowany został przez Aleksandra Tęgoborskiego. Zbudowano go w pierwszym ćwierćwieczu XVIII w., a konsekrowano w roku 1728. Lata 80-te XVIII stulecia przyniosły zasadnicze zmiany w bryle budowli, dotychczasowy obiekt okazał się bowiem zbyt mały, jak na potrzeby ówczesnej parafii. Badacze zastanawiali się zresztą, czy miała miejsce wtedy przebudowa świątyni, czy też postawiono ją od nowa. Prace budowlane, przeprowadzone w latach 1782-87, były efektem starań ówczesnego proboszcza, Aniołkiewicza, oraz Aleksandra Potockiego, dziedzica tutejszych dóbr i późniejszego ministra policji z czasów Księstwa Warszawskiego. Dzwonnicę wzniesiono natomiast w 1808 r. Drewniany kościół św. Idziego posiada konstrukcję zrębową. Prostokątna nawa łączy się z wąskim prezbiterium. We wnętrzu świątyni obejrzeć można m.in. XVIII-wieczne ołtarze. Główny wykonany jest w stylu rokokowym, zaś dwa boczne są barokowe. Polichromia na wewnętrznych ścianach pochodzi z lat 1960-62. Pod koniec XX w. wykonano natomiast przeciwpożarową konserwację drewnianej konstrukcji.