W Grodźcu, niedużej miejscowości na Śląsku Cieszyńskim, oddalonej o kilka kilometrów od Skoczowa, odnajdziemy dwa kościoły pod wezwaniem św. Bartłomieja. Fragmenty pierwszego, zbudowanego z kamienia i cegły pod koniec XVI wieku, są niestety trwałą ruiną. Drugi to zbudowany na początku XX wieku neogotycki ceglany budynek, siedziba samodzielnej parafii. Warto zaglądnąć do nowego kościoła, by zobaczyć część zabytkowego wyposażenia starej świątyni.
Grodziec należy do najstarszych miejscowości Śląska Cieszyńskiego. Powstaniu i rozwojowi osady sprzyjało położenie na szlaku handlowym wiodącym z Krakowa przez Bielsko i Skoczów do Cieszyna. Pierwsza wzmianka o tutejszym osadnictwie pochodzi już z XIII wieku. Wkrótce w Grodźcu wyrasta warownia, a później zamek, który możemy oglądać do dziś. Od połowy XV do połowy XVII wieku właścicielami Grodźca byli Grodeccy: ród, który wydał m.in. biskupa ołomunieckiego oraz kartografa - wydawcę jednej z pierwszych map Polski.
Pierwszy kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja w Grodźcu stanął około połowy XV wieku. Ponad sto lat później, w 1579 roku, Henryk Grodecki ufundował nowy, murowany. Przetrwał on do początku XX wieku, zmieniony jedynie przebudową dokonaną w XVIII stuleciu. Na zdjęciach archiwalnych widać ładny budynek złożony z murowanej kruchty, nawy i prezbiterium, które przykryte są dachem z gontów; wieża nad kruchtą również jest drewniana, zakończona izbicą i ładnym barokowym hełmem. Niestety, w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku obiekt uległ zniszczeniu. Zabezpieczono jedynie pozostałości prezbiterium. Na murze odnajdziemy tablicę informującą, że w tym kościele w 1782 roku został ochrzczony Józef Bożek, wynalazca pojazdu parowego. Nowy kościół pod wezwaniem św. Bartłomieja stanął w Grodźcu w latach 1908-1910. Projekt wykonał architekt Komory Cieszyńskiej Albin Theodor Prokop. To typowa budowla neogotycka, zbudowana z cegły na planie krzyża łacińskiego. Wieżę wieńczy ostrosłupowy hełm, nad skrzyżowaniem naw znajduje się sygnaturka, do prezbiterium przylega zakrystia. Nawiązaniem do gotyku są ostrołukowe okna i portal wejściowy oraz kamienne maswerki i kwiatony. Wewnątrz odnajdziemy interesujące przedmioty przeniesione ze starego kościoła. W kruchcie umieszczono renesansową płytę nagrobną Henryka Grodeckiego z 1587 roku. Przy ołtarzu Grobu Bożego stoi chrzcielnica z rzeźbą chrztu Chrystusa w Jordanie. Reszta wyposażenia jest XIX- i XX-wieczna. W kościele czci się szczególnie św. Melchiora Grodeckiego.